🔴 سنگ صبور - ۱۵۳ پرسش : از ایرانی‌های اصیل یاد می‌کنید ولی آدرس نمی‌دهید. آنان را چگونه بشناسیم؟ پاسخ : یهودیان نیز در ایران به دنبال همان نشانی می‌گردند. حتی قبیله یهودی موسوم به زرتشتی نیز خود را ایرانی اصیل (!) قلمداد می‌کند. یعنی طعمه‌گذاری کرده است. بخش بزرگی از ایرانی‌های نژاده در وقت مقتضی پدیدار خواهند شد. انگولک‌های یهودیان ممکن است برای‌شان گران تمام شود. پرسش : قانع نشدم که طاقت را باید تاقت نوشت. پاسخ : بنابراین باید تپش را طپش و حتی توپ را نیز طوپ بنویسید؛ زیرا توپ و توفان (توفان، توفنده، توفیدن، توپیدن، توپ، تپیدن، تپش) فک و فامیل یک‌دیگرند. تاقت از تاق است. تاب و تاق عربی نیستند که طاب و طاق نگاشته شوند. کُشتید ما را با آن «تا»ی دسته‌دارتان. تا زمانی که دانشکده‌های ادبیات منحل نشوند، شمایان نمی‌توانید خودتان بنیاد ادبیات و زبان را دریابید و نیز ریشه‌های درست واژگان و نام‌ها را کشف کنید؛ زیرا محتوای جفنگ آموزشی در دانشگاه موجب شده است که خیال کنید زبان ایرانی و یا واژگانش فرزند زبان‌هایی تخیلی چونان «آرامی!» و «سریانی!» هستند. [«سنگ صبور» قبلی] @nonewwar https://t.center/nonewwar