روز + نامه - نگین حسینی
#هما
Channel
329
subscribers
238
photos
91
videos
92
links
چه عجب! صدای جامعه افراد دارای معلولیت را شنیدید!
ده‌ها سال محرومیتِ افراد
دارای معلولیت و فریاد اعتراض و خواسته‌های آنها برایتان اهمیتی نداشت اما تا آنها خبر از تحریم برنامه‌های تحقیرکننده‌تان برای مراسم روز جهانی افراد دارای معلولیت دادند، سریع شنیدید و واکنش نشان دادید؟ تا کمپین پیگیری #حقوق_معلولان اعلام کرد که در همبستگی با جنبش مردم معترض برنامه‌های ۱۳ آذر را تحریم می‌کند، به جوش و خروش افتادید و #بهروز_مروتی، مدیر کمپین را احضار کردید تا ترس بر جامعه افراد دارای معلولیت بیندازید؟!
این سرعت واکنش شما در تمام ۴۳ سال گذشته کجا بود وقتی که میلیون‌ها #فرد_دارای_معلولیت و خانواده‌های‌شان در انواع محرومیت‌ها سوختند و زندگی‌شان بر باد رفت، فقط برای آن که رژیمی که وظیفه داشت حداقل حقوق مسلم آنها را در اختیارشان بگذارد، دائما شانه از مسئولیت خالی کرد و با جامعه معلولیت مثل صدقه‌بگیرها و افراد متکدی رفتار کرد؟!
در تمام سال‌های گذشته کجا بودید وقتی که ما کنشگران حقوق معلولیت فریاد می‌زدیم که #قانون_جامع_حقوق_معلولان باید بدون اماها و اگرها بودجه سالانه بگیرد، باید ضمانت اجرایی محکم داشته باشد، باید اجرایی شود تا افراد دارای معلولیت و خانواده‌های‌شان اندکی راحت‌تر زندگی کنند؟!
این همه سال واکنش سریع شما کجا بود وقتی که #هما_بدر داخل متروی ناامن برای افراد #نابینا افتاد و در برخورد با قطار جان داد؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی که بیماران #اس_ام_ای جلوی چشمان والدین‌شان یک به یک از دنیا می‌‌روند و #دارو دریافت نمی‌کنند؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی که افراد معلول و #بیمار دیگر نمی‌توانند داروهای لازم و خدمات #توانبخشی دریافت کنند چون نرخ آنها سر به فلک کشیده؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی که افراد معلول مجبورند لوازم بهداشتی یک بار مصرف را چندین بار مصرف کنند چون از عهده خرید وسایل گران برنمی‌آیند؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی ماموران اسلحه به دست‌تان چشمان مردم معترض را از حدقه درمی‌آورند برای انتقام و تهدید؟
شما فقط زمانی به اتفاق‌ها واکنش نشان می‌دهید که زندگی و منافع شخصی و رانت‌های‌تان به خطر افتاده باشد. چهل سال تحقیر و بی‌اعتنایی به حقوق افراد دارای معلولیت ثابت کرده که شما دلسوز این مردم رنج‌کشیده نیستید؛ شما فقط نگران سفره‌های لفت و لیس خودتان هستید که به هر قیمت باید برپا بماند.
افراد دارای معلولیت در چهار دهه گذشته «مبارزه و مقاومت» را خیلی خوب یاد گرفته‌اند. پس آنها را از چیزی که در آن استاد تمام هستند، نترسانید!
#نگین_حسینی #حقوق_معلولیت #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaamini
@neginpaper
ده‌ها سال محرومیتِ افراد
دارای معلولیت و فریاد اعتراض و خواسته‌های آنها برایتان اهمیتی نداشت اما تا آنها خبر از تحریم برنامه‌های تحقیرکننده‌تان برای مراسم روز جهانی افراد دارای معلولیت دادند، سریع شنیدید و واکنش نشان دادید؟ تا کمپین پیگیری #حقوق_معلولان اعلام کرد که در همبستگی با جنبش مردم معترض برنامه‌های ۱۳ آذر را تحریم می‌کند، به جوش و خروش افتادید و #بهروز_مروتی، مدیر کمپین را احضار کردید تا ترس بر جامعه افراد دارای معلولیت بیندازید؟!
این سرعت واکنش شما در تمام ۴۳ سال گذشته کجا بود وقتی که میلیون‌ها #فرد_دارای_معلولیت و خانواده‌های‌شان در انواع محرومیت‌ها سوختند و زندگی‌شان بر باد رفت، فقط برای آن که رژیمی که وظیفه داشت حداقل حقوق مسلم آنها را در اختیارشان بگذارد، دائما شانه از مسئولیت خالی کرد و با جامعه معلولیت مثل صدقه‌بگیرها و افراد متکدی رفتار کرد؟!
در تمام سال‌های گذشته کجا بودید وقتی که ما کنشگران حقوق معلولیت فریاد می‌زدیم که #قانون_جامع_حقوق_معلولان باید بدون اماها و اگرها بودجه سالانه بگیرد، باید ضمانت اجرایی محکم داشته باشد، باید اجرایی شود تا افراد دارای معلولیت و خانواده‌های‌شان اندکی راحت‌تر زندگی کنند؟!
این همه سال واکنش سریع شما کجا بود وقتی که #هما_بدر داخل متروی ناامن برای افراد #نابینا افتاد و در برخورد با قطار جان داد؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی که بیماران #اس_ام_ای جلوی چشمان والدین‌شان یک به یک از دنیا می‌‌روند و #دارو دریافت نمی‌کنند؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی که افراد معلول و #بیمار دیگر نمی‌توانند داروهای لازم و خدمات #توانبخشی دریافت کنند چون نرخ آنها سر به فلک کشیده؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی که افراد معلول مجبورند لوازم بهداشتی یک بار مصرف را چندین بار مصرف کنند چون از عهده خرید وسایل گران برنمی‌آیند؟ واکنش سریع شما کجاست وقتی ماموران اسلحه به دست‌تان چشمان مردم معترض را از حدقه درمی‌آورند برای انتقام و تهدید؟
شما فقط زمانی به اتفاق‌ها واکنش نشان می‌دهید که زندگی و منافع شخصی و رانت‌های‌تان به خطر افتاده باشد. چهل سال تحقیر و بی‌اعتنایی به حقوق افراد دارای معلولیت ثابت کرده که شما دلسوز این مردم رنج‌کشیده نیستید؛ شما فقط نگران سفره‌های لفت و لیس خودتان هستید که به هر قیمت باید برپا بماند.
افراد دارای معلولیت در چهار دهه گذشته «مبارزه و مقاومت» را خیلی خوب یاد گرفته‌اند. پس آنها را از چیزی که در آن استاد تمام هستند، نترسانید!
#نگین_حسینی #حقوق_معلولیت #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaamini
@neginpaper
به این رشد می‌بالم!
در نخستین سال‌های تاریک بعد از #انقلاب_اسلامی، #ورزش در چنبره #مردان بود و وقتی اسم #ورزش_زنان می‌آمد، با تمسخر و تحقیر و نگاهی از بالا به پایین، می‌گفتند مگر دختران هم ورزش می‌کنند؟ #زنان داخل گونی‌ها فرو شده بودند چون قرار نبود کسی بدن و تحرک آنها را ببیند. در آن سال‌های پر از محدودیت، ما دخترانِ هزار و یک آرزو، توانستیم ورزش زنان را پیش ببریم و نوری بتابانیم بر رویاهای‌مان. خیلی از شما آن روزها هنوز به دنیا نیامده بودید و نمی‌دانید چقدر رنج بردیم تا فقط دو ساعت تمرین در بدترین زمانِ سالن‌ها بگیریم، تا تیم‌های ورزشی زنان را راه‌اندازی کنیم، تا اصلا ورزش زنان داشته باشیم.
بیشترین رنج ما محدودیت‌های تحقیرآمیزی بود که به اسم اخلاق اسلامی و منش زنانه بر ما تحمیل می‌کردند. شمشیر داموکلس همواره بالای سرمان بود که اگر اطاعت نکنید، درِ ورزش زنان تخته می‌شود. با این همه، ما دختران نوجوان و جوان آن روزگار، مصمم بودیم چراغ خانه را روشن نگه داریم برای خودمان و نسل‌های بعدی. خوشحالم که من نیز چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان خبرنگار ورزش زنان در مجله #دنیای_ورزش و #روزنامه_اطلاعات، بخش کوچکی از روند رشد ورزش زنان بودم. سال‌های زیادی، از ورزش زنان نوشتم و نقد کردم. به خاطر نقدهایم مدتی از حضور در سالن‌های ورزشی محروم شدم؛ به خاطر قلمی که خیلی‌ها «تند و تیز» توصیفش می‌کردند، پیام‌های تهدیدآمیز می‌گرفتم. به خاطر استقلالم و این که قیمتی نداشتم برای خریداری شدن، مورد عتاب و توهین چند مقام ورزشی قرار گرفتم و البته باکی نداشتم؛ متعهد بودم که به وظیفه‌ام عمل کنم.
اخیرا بازیکنان و مربیان تیم #بسکتبال_کنکو تهران در اقدامی شجاعانه، به طور دسته جمعی #کشف_حجاب کردند. #فرزانه_جمامی، سرمربی با انتشار عکس بدون #حجاب تیمش نوشت: «به دخترت بیاموزید که شما ارزشمند و غیر قابل تعویض هستید. خودت را پنهان نکن. ایستادگی کن. سرت را بالا بگیر و به آنها نشان بده چه چیزی به دست آورده‌ای. بگو شما قدرتمند و توانمند هستید. شما زن زندگی آزادی هستید.»
من عکس تیم عزیزم، تیم والیبال #هما (۱۳۷۹) را زیر عکس تیم بسکتبال کنکو تهران قرار دادم تا بگویم که به هر دو تصویر می‌بالم! که به این شجاعت و رشد افتخار می‌کنم! که همچنان حامی ورزش زنان و انعکاس‌دهنده صدایی هستم که از داخل کشور به گوش می‌رسد. دستاوردِ امروزِ نسل جدید، امتداد رنج‌ها و زحمت‌های دیروز نسل‌های گذشته است که کلوخ‌های این راه پر مشقت را با دستان زخمی برداشتند؛ به سوی امروز، به سوی #زن_زندگی_آزادی!
#نگین_حسینی #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaa
در نخستین سال‌های تاریک بعد از #انقلاب_اسلامی، #ورزش در چنبره #مردان بود و وقتی اسم #ورزش_زنان می‌آمد، با تمسخر و تحقیر و نگاهی از بالا به پایین، می‌گفتند مگر دختران هم ورزش می‌کنند؟ #زنان داخل گونی‌ها فرو شده بودند چون قرار نبود کسی بدن و تحرک آنها را ببیند. در آن سال‌های پر از محدودیت، ما دخترانِ هزار و یک آرزو، توانستیم ورزش زنان را پیش ببریم و نوری بتابانیم بر رویاهای‌مان. خیلی از شما آن روزها هنوز به دنیا نیامده بودید و نمی‌دانید چقدر رنج بردیم تا فقط دو ساعت تمرین در بدترین زمانِ سالن‌ها بگیریم، تا تیم‌های ورزشی زنان را راه‌اندازی کنیم، تا اصلا ورزش زنان داشته باشیم.
بیشترین رنج ما محدودیت‌های تحقیرآمیزی بود که به اسم اخلاق اسلامی و منش زنانه بر ما تحمیل می‌کردند. شمشیر داموکلس همواره بالای سرمان بود که اگر اطاعت نکنید، درِ ورزش زنان تخته می‌شود. با این همه، ما دختران نوجوان و جوان آن روزگار، مصمم بودیم چراغ خانه را روشن نگه داریم برای خودمان و نسل‌های بعدی. خوشحالم که من نیز چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان خبرنگار ورزش زنان در مجله #دنیای_ورزش و #روزنامه_اطلاعات، بخش کوچکی از روند رشد ورزش زنان بودم. سال‌های زیادی، از ورزش زنان نوشتم و نقد کردم. به خاطر نقدهایم مدتی از حضور در سالن‌های ورزشی محروم شدم؛ به خاطر قلمی که خیلی‌ها «تند و تیز» توصیفش می‌کردند، پیام‌های تهدیدآمیز می‌گرفتم. به خاطر استقلالم و این که قیمتی نداشتم برای خریداری شدن، مورد عتاب و توهین چند مقام ورزشی قرار گرفتم و البته باکی نداشتم؛ متعهد بودم که به وظیفه‌ام عمل کنم.
اخیرا بازیکنان و مربیان تیم #بسکتبال_کنکو تهران در اقدامی شجاعانه، به طور دسته جمعی #کشف_حجاب کردند. #فرزانه_جمامی، سرمربی با انتشار عکس بدون #حجاب تیمش نوشت: «به دخترت بیاموزید که شما ارزشمند و غیر قابل تعویض هستید. خودت را پنهان نکن. ایستادگی کن. سرت را بالا بگیر و به آنها نشان بده چه چیزی به دست آورده‌ای. بگو شما قدرتمند و توانمند هستید. شما زن زندگی آزادی هستید.»
من عکس تیم عزیزم، تیم والیبال #هما (۱۳۷۹) را زیر عکس تیم بسکتبال کنکو تهران قرار دادم تا بگویم که به هر دو تصویر می‌بالم! که به این شجاعت و رشد افتخار می‌کنم! که همچنان حامی ورزش زنان و انعکاس‌دهنده صدایی هستم که از داخل کشور به گوش می‌رسد. دستاوردِ امروزِ نسل جدید، امتداد رنج‌ها و زحمت‌های دیروز نسل‌های گذشته است که کلوخ‌های این راه پر مشقت را با دستان زخمی برداشتند؛ به سوی امروز، به سوی #زن_زندگی_آزادی!
#نگین_حسینی #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaa
هنوز زخم قبلی التیام نیافته، باید از جراحتی نو بنویسم.
بار دیگر جوانی #نابینا به طرزی دلخراش از دنیا رفت. آقای #جواد_ایزادی، 41ساله، مترجم زبان انگلیسی، کارمند خانۀ ریاضیات #اصفهان و نابینا، هنگام خروج از اتوبوس، بین #اتوبوس و سکو گیر افتاد و وقتی اتوبوس به حرکت درآمد، مسافتی را روی زمین کشیده شد. روزنامۀ ایران سپید نوشته است که «جواد ایزدی پس از پرت شدن از اتوبوس هنوز به هوش بوده و حتی شماره تلفن برادرش را به کسانی که برای کمک به او آمده بودند، میدهد. او در این اتفاق به شدت آسیب می‌بیند و به بیمارستان منتقل می‌شود. او حتی در بیمارستان تا مدتی هوشیاری داشته و در پزشکان در حال بررسی میزان جراحات ایشان بودند به طور ناگهانی وضعیت جسمانی‌شان وخیم می‌شود و در اثر شدت جراحات فوت می‌کند.»
ظاهرا بررسی‌های اولیه مشخص کرده که رانندۀ اتوبوس، مقصر این حادثه بوده که نه تنها اتوبوس را با فاصلۀ زیاد از سکو نگه داشته، بلکه عجله کرده و بدون اطمینان از امنیت مسافران در حال خروج، در اتوبوس را روی جوان نابینا بسته و به حرکت درآمده است.
در این زمینه باید چند نکته را گوشزد کنم:
1. خطای راننده اتوبوس به کنار. این جوان که زخمی شده و حتی به بیمارستان رسیده و هنوز جان داشته و به هوش بوده، چرا ناگهان در بیمارستان درگذشته است؟ آیا اهمال پزشکی در کار بوده؟ به نظرم خطای راننده اتوبوس نباید منجر به نادیده گرفتنِ احتمال قصور پزشکی در فوت این جوان شود. .
2. این اتفاق ممکن بود برای هر کدام از این مسافران بیفتد: بینا، نابینا، سالمند، جوان اما نکته اینجاست که افراد دارای معلولیت به دلیل محدودیت حرکتی و زمان طولانی‌تری که برای حرکت نیاز دارند، بیشتر از دیگران در معرض خطرند.
3. موضوع امنیت افراد دارای معلولیت در استفاده از #وسایل_حمل_و_نقل_عمومی باید مورد توجه مسئولان شهری قرار بگیرد که نمی‌گیرد. نُه سال پیش، خانم #هما_بدر (عکس سمت راست) فوق لیسانس تاریخ، معلم و روزنامه نگار، از روی سکوی انتظار #متروی تهران به پایین سقوط کرد و در حالی که تقلا می‌کرد خودش را نجات دهد، #قطار از رویش رد شد و مرگی دلخراش را برایش رقم زد. نه دلخراشی حادثه و نه سرشناسی خانم بدر، هیچ کدام باعث نشد خبر آن چنان که باید مورد توجه قرار گیرد و منجر به تغییری در تامین امنیت جانی افراد معلول حین استفاده از وسایل نقلیه عمومی شود.
متاسفانه هر روز غمی نو به مبارکباد ما می‌آید؛ اتفاق‌هایی که به سادگی قابل پیشگیری‌اند اما وقتی زور #جهالت بر #اندیشه بچربد، آنچه به حراج می‌رود، امنیت و جان آدمیان است.
#نگین_حسینی
@neginpaper
بار دیگر جوانی #نابینا به طرزی دلخراش از دنیا رفت. آقای #جواد_ایزادی، 41ساله، مترجم زبان انگلیسی، کارمند خانۀ ریاضیات #اصفهان و نابینا، هنگام خروج از اتوبوس، بین #اتوبوس و سکو گیر افتاد و وقتی اتوبوس به حرکت درآمد، مسافتی را روی زمین کشیده شد. روزنامۀ ایران سپید نوشته است که «جواد ایزدی پس از پرت شدن از اتوبوس هنوز به هوش بوده و حتی شماره تلفن برادرش را به کسانی که برای کمک به او آمده بودند، میدهد. او در این اتفاق به شدت آسیب می‌بیند و به بیمارستان منتقل می‌شود. او حتی در بیمارستان تا مدتی هوشیاری داشته و در پزشکان در حال بررسی میزان جراحات ایشان بودند به طور ناگهانی وضعیت جسمانی‌شان وخیم می‌شود و در اثر شدت جراحات فوت می‌کند.»
ظاهرا بررسی‌های اولیه مشخص کرده که رانندۀ اتوبوس، مقصر این حادثه بوده که نه تنها اتوبوس را با فاصلۀ زیاد از سکو نگه داشته، بلکه عجله کرده و بدون اطمینان از امنیت مسافران در حال خروج، در اتوبوس را روی جوان نابینا بسته و به حرکت درآمده است.
در این زمینه باید چند نکته را گوشزد کنم:
1. خطای راننده اتوبوس به کنار. این جوان که زخمی شده و حتی به بیمارستان رسیده و هنوز جان داشته و به هوش بوده، چرا ناگهان در بیمارستان درگذشته است؟ آیا اهمال پزشکی در کار بوده؟ به نظرم خطای راننده اتوبوس نباید منجر به نادیده گرفتنِ احتمال قصور پزشکی در فوت این جوان شود. .
2. این اتفاق ممکن بود برای هر کدام از این مسافران بیفتد: بینا، نابینا، سالمند، جوان اما نکته اینجاست که افراد دارای معلولیت به دلیل محدودیت حرکتی و زمان طولانی‌تری که برای حرکت نیاز دارند، بیشتر از دیگران در معرض خطرند.
3. موضوع امنیت افراد دارای معلولیت در استفاده از #وسایل_حمل_و_نقل_عمومی باید مورد توجه مسئولان شهری قرار بگیرد که نمی‌گیرد. نُه سال پیش، خانم #هما_بدر (عکس سمت راست) فوق لیسانس تاریخ، معلم و روزنامه نگار، از روی سکوی انتظار #متروی تهران به پایین سقوط کرد و در حالی که تقلا می‌کرد خودش را نجات دهد، #قطار از رویش رد شد و مرگی دلخراش را برایش رقم زد. نه دلخراشی حادثه و نه سرشناسی خانم بدر، هیچ کدام باعث نشد خبر آن چنان که باید مورد توجه قرار گیرد و منجر به تغییری در تامین امنیت جانی افراد معلول حین استفاده از وسایل نقلیه عمومی شود.
متاسفانه هر روز غمی نو به مبارکباد ما می‌آید؛ اتفاق‌هایی که به سادگی قابل پیشگیری‌اند اما وقتی زور #جهالت بر #اندیشه بچربد، آنچه به حراج می‌رود، امنیت و جان آدمیان است.
#نگین_حسینی
@neginpaper