در حالیکه راه می روی یا مشغول کارهایت هستی دعا و اذکارت را زمزمه کن و منتظر جَوّ خاصی نباش، شاید در یک لحظه از آن لحظات خداوند زندگیت را نورانی و دگرگون کند. از داستان موسی علیه السلام عبرت بگیر آنجایی که خداوند می گوید: وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاءَ مَدْيَنَ قَالَ عَسَىٰ رَبِّي أَن يَهْدِيَنِي سَوَاءَ السَّبِيلِ ﴿٢٢ القصص﴾ «و هنگامی که رو به جانب مدین کرد، گفت: امید است که پروردگارم مرا به راه راست رهنمود فرماید (و ناهمواریها و گرفتاریها را از سر من به دور دارد)» دعایی که خداوند با آن درهای خیر و هدایت را به روی پیامبرش گشود، دعایی بود که او در مسیرش بر زبان آورد.
اگر به من می گفتند: زیباترین و شریف ترین تصویر یک انسان در طول تاریخ چیست؟ می‌گفتم: تصویر کسی که برای پروردگارش سجده می‌کند. قال ﷺ: "أقرب ما يكون العبد من ربّه وهو ساجد، فأكثروا من الدعاء". رواه مسلم پیامبر ﷺ فرمود: «نزدیکترین بنده به پروردگارش هنگام سجده است، پس زیاد دعا کنید». به روایت مسلم زیرا در برابر پروردگارش خاشع و در برابر خالقش فروتن بود او مانند غلام برای پادشاه پادشاهان سجده کرد
ابو شریح خزاعی می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «مهمانی، سه روز است و عطیه و بخشش به مهمان به اندازه‌ی نفقه‌ی یک شبانه روز می‌باشد (یا اینکه یک شبانه روز باید برای مهمان، غذای ویژه، درست کرد و بعد از آن، هر چه خودش خورد به او هم بدهد.) و برای مسلمان، جایز نیست که به اندازه‌ای نزد برادرش بماند تا او را گناهکار کند». صحابه عرض کردند: یا رسول الله! چگونه او را گناهکار می‌کند؟ فرمود: «بدین صورت که نزد او می‌ماند در حالی که او چیزی ندارد تا مهمانی‌اش کند»
