من تکه کوچکی از زخمهای خودم هستم؛
تکهای که نه التیام مییابد و نه جان میگیرد؛
در میانهی این دوگانگی
چون سایهای بیصدا
به زندگیام ادامه میدهد.
زخمی که نمیمیرد؛
بلکه در هر روزی که میگذرد؛
بیشتر و بیشتر خونریزی میکند.
این زخم
قصهای ناگفته از گذشته است؛
که بر صفحهی زیستن من؛
جای خود را به یادگار گذاشته است.
هر قطرهی خون؛
یادآور لحظاتی است که دردها بیشتر شده است...
#بـانــو_امـیـری