اعتدال برای عدالت

آرامگاه #کاوه_آهنگر شخصیت اسطوره‌ای ايرانيان
در روستایی از توابع #شهرستان_فریدن در #استان_اصفهان که با نام «#مشهد_آهنگران» یا «#مشهد_کاوه» خوانده میشود، آرامگاهی وجود دارد که به «آرامگاه کاوه آهنگر» شهرت دارد.

#رزم‌آرا، در کتاب جغرافیای نظامی ایران اشاره میکند: گروهی از مردمان منطقه‌ی فریدن که در روستاهای مشهد کاوه، جمالو ، #اورگان و #بردشاه زندگی می کنند، خود را فرزندان کاوه آهنگر میدانند.
کاوه آهنگر کیست؟؟؟
کاوه آهنگر شخصیتی #اسطوره‌ای در #شاهنامه_فردوسی است. او قیامی مردمی علیه فرمانروایی به نام #ضحاک را پی می‌ریزد.
نشان جنبش او #درفش_کاویانی، پیشبند چرمی‌اش است که بر سر نیزه‌ای می‌آویزد. کاوه نماد انسان‌های زحمت کش و ستم‌دیده‌ای است که از قشرهای متوسط و پایین جامعه سر برآورده‌اند و زندگیشان پایمال ستم دستگاه حاکمان شده‌است.
او با همدستی نوه ضحاک تاج و تخت را به دلیل #ظلم_و_ستم، از او پس میگیرد


دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود.
𓄂𓆃
≠ @Nationalism_IRANY ྿

یهودی در شاهنامه #فردوسی:

#براهام در شاهنامه نام مردی یهودی است، که با وجود توانگری و ثروتش بسیار فرومایه و نان کور، خسیس و بود.

بر اساس روایت شاهنامه، #بهرام_گور به عنوان سواری که از همراهی اردوی شاه بازمانده‌ است، به خانه او رفت و مهمان او شد. براهام خود را مردی فقیر و تهی‌دست خواند و از بهرام گور عهد و پیمان خواست که هیچ چیزی از او نخواهد و چیزی طلب نکند.

علاوه بر این براهام بی‌آنکه بداند که بهرام شاه ایران است، از وی قول گرفت که پگاهان (صبح روز بعد) به هنگام بازگشت و ترک خانه او، سرگین اسبش را بروبد و جارو کند و به علاوه اگر زیانی وارد آورد، تاوان آن را بپردازد.
شاه به ناچار آن شب را بر نمد ِزین ِاسب خود خفت، اما چون به بارگاه خویش بازگشت، براهام را فرا خواند و اموال و دارایی ‌های او را ستاند و مصادره کرد و این اموال و دارایی ‌ها را به لنبک که فقیری جوان مرد و گشاده ‌دست بود و همین ‌طور به تُهیدستان و مستمندان دیگر بذل و بخشش نمود.

فردوسی در شاهنامه این گونه به توصیف #براهام پرداخته‌ است:
براهام مردیست پُر سیم و زر
جهودی فریبنده و بد گُهر

منابع:
#شاهنامه_فردوسی
پارسی نگاشته شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم ۱۳۸۷.

🏛 @IRAN_NAZISM