چیزی اینجا کم است ندیدنِ آنان که دوستشان داری، مرگِ مغزی‌ست. قلبی‌ست که در بدنِ مرده می‌تپد. دست‌ِآخر باید اهدایش کنی. تکه‌پاره شوی و فقط مغزی بماند، که همه‌ی عمر به باید و نباید محبوست کرد. مغزِ لعنتی، بودنت یک‌جور مصیبت است و نبودت جورِ دیگر. ✍️نسیم #شوریدگی