. خوشی آخر ؟!... بگو ای یار !چونی از این ایام ناهموار چونی؟! به روز و شب، مرا اندیشه ی توست کز این روز و شبِ خون خوار.  چونی!؟ از این آتش که در عالم فتاده‌ست ز دودِ لشکر ِ تاتار ؛  چونی!؟ در این دریا و تاریکی و صد موج تو اندر کشتی پربار   چونی!؟ منم بیمار و تو ما را طبیبی بپرس آخر که ای بیمار چونی منت پرسم...؛  اگر تو می‌نپرسی که ای شیرین شیرین کار چونی وجودی بین که "بی‌چون و چگونه‌"ست دلا دیگر مگو بسیار چونی بگو در گوش شمس الدین تبریز که ای خورشید خوب اسرار چونی #مولانا