در جستوجوی نرمافزار احمدینژاد!
آقای
حداد عادل بهعنوان یکی از مخالفان احمدینژاد عبارتی دارد که این روزها حالوهوای برخی از حامیان احمدینژاد هم است؛ «آقای احمدینژاد رایانهای است که نرمافزار آن را نداریم و قابل پیشبینی نیست.»
علت یادآوری این مطلب، سکوت کلی احمدینژاد در قبال غزه است. افراد زیادی هستند که حماس را محکوم میکنند، اما از فاجعه غزه مینویسند، ولی احمدینژاد حتی یک کلمه نمیگوید. این مسئله وقتی در ذوق میزند که او بعد از ترور ناموفق ترامپ، توییتی در محکومیت ترور مینویسد.
این روند از نظر اخلاقی برای من توجیهی ندارد، اما بهلحاظ سیاسی فکر میکنم احمدینژاد خوب بو میکِشد. اکثریت یا بخش زیادی از جامعه ایران نسبت به فاجعه فلسطین (دست کم) بیتفاوت است. همچنین اگر حاکمیت از ترجیح شرق به غرب میگوید، شاید اکثریت یا حداقل بخش زیادی از مردم برعکس آمریکا و غرب را ترجیح میدهند.
اگر این مطالب را قبول کنیم، طبیعی است که یک سیاستمدار در پی جلب توجه آمریکا باشد. آن هم شخصی که افراد زیادی در انتخابات اخیر بر پایگاه بزرگ رای او تاکید داشتند و همچنین آن هم در شرایطی که وضعیت سیاسی ایران بهدلیل پیشبینیپذیر نبودن مسئله جانشینی، بهشدت ناپایدار است.