✨بنـــــامـ خدایی ڪہ اهلبیٺش را افرید
رمان
#من_غلامـ_ادب_عبـاســـمـ قسمت
#بیست_ونه💠از اهل محل گرفته..
تا کاسب های بازارچه.. از کودکان.. تا ریش سفید ها.. همه برای او..
#احترامی خاص.. قائل بودند..
✨🍃💠وارد زورخانه که میشد..
مرشد.. به
#احترام و
#ارادتی.. که به او.. پیدا کرده بود.. زنگ را مینواخت..
وارد گود که میشد..
همه برای سلامتی اش..
#صلوات میفرستادند..
✨ورزشکاران.. بدون اذنش..
ورزش نمیکردند.. از گود که خارج میشد.. رخصت میطلبید..
💠مرشد_سلامتی شیرمرد حیدری محله.. عباس آقای گل.. صلوات محمدی پسند بفرست..
مرشد این جمله را..
میگفت.. و عباس.. وسط ورزشکاران می ایستاد..
#باخشوع.. دست
#ادب.. به سینه میگذاشت.. و لبخندی دلنشین.. به مرشد میزد.. و زیر لب.. با بقیه.. صلوات میفرستاد..
💠تا سید اجازه نمیداد.. از زورخانه خارج نمیشد..
پای ثابت گلریزان بود..
🍀یکبار بدهی یک بدهکار..
🍀یکبار آزادی یک زندانی..
🍀یکبار تهیه جهیزیه عروسی..
🍀یکبار جور شدن سرمایه برای درامد جوانی..
💠 با رفقایش...
چنان رفاقتی داشت..که کافی بود.. عباس لب تر کند.. با جان و دل.. هرچه میخواست.. انجام میدادند.. غیر فرهاد.. بقیه از او کوچکتر بودند..
#احترام_بزرگتر از خودش را داشت و روی حرفش حرف نمیزد..
#حرمت_کوچکتر را داشت.. و مراقب بود دل کسی را نشکند..
زهراخانم و عاطفه...
بفکر آینده او بودند..هر دختری را.. که زهراخانم یا عاطفه درنظر داشتند..
به هر طریقی.. سعی می‌کردند.. که عباس آنها را ببیند.. اما فایده ای نداشت..
کم نبودند در محله..
دختران
#محجوب.. اما دل عباس را..درگیر خود نمیکرد..
عباس_ جان من..!! بیخیال من مامان..
زهراخانم فقط لبخند میزد..
و باز هربار.. به بهانه ای.. پسرش را.. برای کاری میفرستاد.. که دختر مورد نظرش را ببیند..
اما قفل دل عباس داستان ما بازشدنی
نبود..
هانیه دوست عاطفه..
سمانه دختر آقای مسعودی.. همسایه ته کوچه.. و ده ها دختر دیگر.. که مادر و خواهرش.. برای او درنظر میگرفتند.. اما فایده ای نداشت..
مدتی بود...
که همسر سید ایوب(ساراخانم).. احوال خوشی نداشت..
زهراخانم..
همین امر را بهانه کرد.. دیداری تازه کند..
گوشی تلفن را برداشت.. تا به حسین آقا و عاطفه.. خبر دهد.. که زمانی را.. همه باهم.. برای عیادت ساراخانم.. به خانه سید بروند..
قرار بر این شد..
ادامه دارد...
#ڪپـے_فقط_باذکرنام_نویسـندہ اثــرے از؛ بانو خادم کوی یار
