«ممكن است فردی درباره معرفت دينی و يا عرفانیِ برخی از مشاهيرِ اين علوم، اظهارنظر كرده، و با مشاهده اشعار و آثار فردی همچون ملای رومی اينگونه حكم كند كه معرفت او معرفتی اشعریِ افلاطونی است. علت اين داوریِ ناصواب، ناآگاهی نسبت به مفاهيم و معانی بلندیست كه مولوی در مثنوی و ديگر آثار خود، اظهارنظر میكند. عارف بزرگواری چون ملای رومی از شاگردان بنام #شمس_تبريزی است و شمس از معاصران شارح فصوص مرحوم محقّق كاشانی است، و آنها هر دو از بزرگانی هستند كه از طريق صدرالدين #قونوی از تعليمات #ابن_عربی بهره بردهاند.»
📕شريعت در آيينة معرفت، چاپ: اسراء، قم، بخش دوم، ثبات و تغيير معرفت دينی، معرفت عرفانی و كلام اشعری
👈🏻علامه مجلسی رضوان الله علیه:
«در هیچ یک از صفحات مثنوی نیست که اشارهای به وحدت وجود و جبر و سقوط عبادات و اعتقادات فاسده نشده باشد.»
📓عین الحیات، نشر قدیانی، ص ۲۷۱
انصافا علامه مجلسی رحمه الله که بشهادت شیعه و مخالفین، عالِمی متبحر در علم حدیث و فقه و اعتقادات بوده، به نوشتههای مولوی ناآگاه و جاهل بوده؟