O‘RGANDIM Toshday uchib, qushday qo‘nishni o‘rgandim, Dard jondin o‘tganda, kulishni o‘rgandim, Hech nima topmadim, desam bu — yolg‘on, Toshkentda sovqotmay yurishni o‘rgandim. Oppoq tulporlarday bir tonglar otdi, Orzusi tugagan shomlar tosh qotdi, Oylar ufqqamas, yelkamga botdi, Tunlarga oy bilan borishni o‘rgandim. Boshga yulduz tekkan jonon kechalar, Dil bu buroq ondin qanday kecholar? Ko‘zlarda goh yashil, oq tangachalar, Jimirlab turganda sevishni o‘rgandim. Hasrat yuragimda sayrashni o‘rgandi, Fursat toliqqanda to‘xtashni o‘rgandi, Kulfat chin ko‘ngildan yig‘lashni o‘rgandi, Ularning baridan yashashni o‘rgandim, Baridan mard bo‘lib o‘lishni o‘rgandim. Shodmonqul Salom