🔹گذشته از مسایٔل آب‌وهوایی و دما، مسیٔله غبار ماه یا «lunar regolith» نیز مطرح است. این نوعی گرد و غبار و لایه‌ای خاکستری نازک است که با عمق تقریبی چند متر در سطح ماه وجود دارد. دانشمندان آن را «سنگ‌پوش ماه» نیز می‌نامند. این گرد و غبار بر اثر برخورد شهاب‌سنگ‌ها به سطح ماه و خرد شدن آنها شکل گرفته است و ذرات بزرگی دارد و سطحش ناهموار است. علاوه‌براین، به همه‌چیز می‌چسبد؛ زیرا به‌صورت الکترواستاتیکی باردار می‌شود. همین ویژگی‌ها سبب شده غبار به‌راحتی به تجهیزات و ماشین‌آلات فضانوردان بچسبد و در مواقع بحرانی، به آنها آسیب بزند؛ به همین دلیل ناسا می‌کوشد برای حفظ سلامت تجهیزات خود، فناوری‌هایی مرتبط با کاهش تجمع غبار را توسعه دهد. 🔶یکی دیگر از مشکلات عمده سنگ‌پوش ماه نحوه توزیع آن است. در غیاب اتمسفر و گرانش ناچیز ماه، ذرات غبار مدتی طولانی در هوا معلق می‌مانند. ساختار دندانه‌دار این ذرات ناشی از میلیاردها سال برخورد شهاب‌سنگ‌ها با سطح ماه در کنار فقدان هوازدگی است که منجر به سایش این ذرات شود. این دندانه‌ها موجب سایندگی هر سطحی می‌شوند که ذرات با آن برخورد کنند، مانند لباس‌ فضانوردان، پوست، چشم، ریه انسان و غیره. این ذرات همچنین روی پنل‌های خورشیدی جمع می‌شوند و جلوی جذب انرژی خورشید برای تجهیزات را می‌گیرند.