🔖#یادداشت # امید_به_آینده 🟣ضرورت  امید به آینده (یک) ✍آیت الله  محمد علی ایازی 🏷 یکی از پرسشهای مهم در جهان بینی انسان، نگرش ازآینده بشریت و جهان است. این مسئله در فلسفه تاریخ و ‏سنت های اجتماعی قرآن مطرح می شود و شاید از مهم ترین آنها پرسش از چگونگی آینده در شکل خوب و بد آن ‏است. ‏ 🏷 اهمیت این موضوع به این دلیل است که انسان با امید به آینده زندگی می کند و در مبارزه با ستمها و کجرویها، ‏اگر دورنمایی خوش از آینده نداشته باشد، نه تنها خسته می شود، که از کار می کشد،  یأس و افسردگی به ‏سراغ او می آید و اضطراب و اگرسرخوردگی  باعث تسلیم به دشمن نشود، دست کم موجب انفعال، و تن دادن به ‏پلشتی ها خواهد شد. تنها با امید به آینده و اعتقاد به پیروزی، می توان با سختی ها و فشارها مبارزه کرد و آنها ‏را به خوبی و نشاط تحمل کرد. ‏ 🏷 اين انديشه بيش از هر چيز مشتمل بر عنصر خوشبينى نسبت به جريان كلى نظام طبيعت و سير تكاملى تاريخ و ‏اطمينان به فردا و طرد عنصر بدبينى نسبت به پايان كار بشر است. ‏ 🏷در این باره قرآن سخن های بسیار دارد و با ذکر داستانهای امت های پیشین یاد آوری می شود و قوانین اجتماعی ‏حرکت تاریخی را بیان می کند. در این نوشتار سعی شده، با مقدمه ای دسته ای از آیات که خوشبینی به آینده و ‏پیروزی حق بر باطل را ترسیم می کند، به بحث گذاشته شود، و عوامل و شرایط این موفقیت را در کنار اصل ‏مسئله بیان کند و از این آیات اصول و قوانینی استنتاج نماید.‏ 🏷 لازم به ذکر است در بحث مهدویت سه اصل مبنایی نیازمند روشن شدن است. یکی مبنای قرآنی سنت ‏های تاریخی و اجتماعی این کتاب است. دیگری اهمیت و ضرورت ترسیم آینده برای انسان و نقش آن ‏در حیات و پیشرفت او است. و دیگری تحلیل شرایط آینده است. آیا آینده از گذشته بدتر است و روز ‏به روز به ستم و جنایت بیشتر علیه انسانیت پیش می رود، یا جامعه جهانی در حال توسعه و بهبود ‏زندگی مادی و معنوی و تغییر معیارها و سنجش او از جامعه جهانی است؟ آنچه امروز بشریت را رنج ‏می دهد و آینده را از گذشته متمایز می سازد، آگاهی او از ستم ها و رنج ها است. در گذشته برده داری ‏و قتل و کشتار و انواع بی عدالتی وجود داشته، اما در بسیاری از مواقع مردم بدی و زشتی و رنج آوری ‏آن را اگر برای خود درک می کردند، اما برای دیگران چنین رنجی نداشتند. بردگان گاه خود داوطلب ‏بردگی می شدند. حقوق بشری وجود نداشته و وجدان بشریت از جنایت علیه بشریت رنج نمی برده ‏است. ‏ 🏷امروز جامعه جهانی و نظام های پیشرفته حساس شده اند. در گذشته حکومت های استبدادی بدون رأی ‏و انتخاب مردم سال های سال حکومت می کردند و مردم زشتی آن را نمی فهمیدند و درخواستی هم ‏برای اصلاح آن نداشتند، اما امروز حکومتی بر سر کار می آید و آرای جمعی قابل اعتنا را هم در اختیار ‏دارد، اما در کسب موفقیت تقلب کرده و یا شائبه دستکاری در آرای آنان شده، اعتراض می کنند. آنچه ‏زندگی امروز با دیروز را متمایز می سازد، شناخت حق و خواستاری انسان برای دستیابی به آن است. ‏هر چه جامعه دسترسی به اطلاعات داشته باشد و توسعه فرهنگی و سیاسی و اقتصادی بیشتری داشته ‏باشد، حساسیت او نسبت به وضعیت خود و جهان بیشتر خواهد شد، طبعا خواسته ها و توقعات او هم ‏بیشتر خواهد شد.‏ 🏷 در اینجا خواسته های انسان به دو صورت تبلور پیدا می کند، اما آن را دسترس پذیر می داند و امید به ‏آینده ای بهتر را را دارد، یا نسبت به خواسته های خود ناامید و در نتیجه مأیوس است. امید به آینده، ‏یکی از عوامل حرکت انسان برای رسیدن است. روان شناسان می گویند تا امید نباشد، انگیزه هم نخواهد ‏بود.‏ 🌐https://t.center/majmaqomh