خود در آینه اندیشه ایرانی: پلی میان شرق و غرب ✍ دکتر محسن محمودی مفهوم «خود» در اندیشه‌های فلسفی، همواره موضوعی پیچیده و چندلایه بوده است. در شرق، «خود» غالباً به عنوان بخشی از یک کل عظیم دیده می‌شود و فردیت آن‌چنان برجسته نیست. این نگاه، آرامش و ثبات را در گذشتن از «من» و اتصال به کلیت هستی جست‌وجو می‌کند. اما در غرب، «خود» به معنای هویتی مستقل و محور تفکر تعریف شده است که فردیت را در مرکزیت خود قرار می‌دهد. اما در اندیشه ایرانی، «من» مفهومی خاص دارد. در فرهنگ ایرانی، «من» با خرد و اندیشه نیک پیوندی ناگسستنی دارد. واژه «هومن» (هو+من) در اوستا به معنای خرد نیک، نشان می‌دهد که «من» در این جهان‌بینی، نه منبع آشفتگی است و نه صرفاً فردیتی مستقل. بلکه ابزاری است برای دستیابی به تعادل میان فردیت و هماهنگی با کل هستی. این نگاه، پلی میان شرق و غرب است؛ خردورزیِ نزدیک به غرب و یگانگیِ الهام‌گرفته از شرق. چنین دیدگاهی می‌تواند الهام‌بخش انسان معاصر در جست‌وجوی آرامش و ثبات باشد. #فلسفه #خود #شرق_و_غرب #اندیشه_ایرانی #هویت #زندگی #خرد @Mahmidi_mohsenn