جلافت و فراست هر دو از زبان می‌آید شاید بشود حرف نزد نگاه کرد غم را بوسید از نگاه چراکه چشم‌ها رازها را بهتر از هر جارزنی رسوا می‌کنند و دل‌مردگی‌ها در پرتوی عشقِ راستین‌شان نارسا می‌شود و آن‌هنگام جان به دوباره زنده بودن فکر می‌کند اگر بشود زبان را حذف کرد و زبان اگر بشود حذف نشود کدام زبان کدام حذف کدام ماندگار به آن زبانی که زخم می‌زند، زخم می‌کند، جان می‌ستاند، رنگ می‌کند، دل می‌شکند و غم می‌زاید، توقع می‌جورد و در میانه‌ی آدم‌ها، آدم می‌فروشد و هزار گند دیگر که زبان می‌زند، می‌کند، می‌خورد، می‌بافد، فعل حذف کردن بیفزایید و به زبانی که دل به دست می‌آورد، محبت می‌افشاند، درد می‌زداید، نوازش می‌کند، عشق می‌زاید، امید می‌دهد، جان می‌بخشد و انسان‌ها را به هم می‌دوزد، و سکوت را پسندیده می‌داند، و دروغ نمی‌گوید، و با تمام اعضای بدن شنیده می‌شود، فعل ماندگاری آن اولی برود و آن دومی بماند انسان اگر زبان را به رسم هر فناوریِ* دیگری با فرهنگ استفاده‌اش دریافت می‌کرد حالمان خوب بود خوب واقعی زبان در دو سوی یک محور گاهی معجزه‌ی انسان است و گاهی بزرگترین خطا *البته که فرهنگِ استفاده از فناوری شوخی‌ای بیش نیست زیرا نه آن را دیده‌ایم و نه تاکنون به‌کار بسته‌ایم. #پاره‌نویسی @mahdiseghbal