لفور سرزمین زیبایی

تِه دَرده مِه دیما پِه رَنگه زَرده
سَرِ می اِسپِه بَیه غَمِ گَرده

دِواره مِه شِفا هر کَس بیاره
نَخوامه شه شِفا مِه یارِ دَرده

#برگردان (دگاردنی)

رنگ صورتم زرد هست غم توست
مویم سفید شد گرد غم توست

دوای درمان مرا هر کس بیاورد
درمانم را نمی خواهم درد یارم هست

✍ #محمودی


🇯‌🇴‌🇮‌🇳
@LafoorMyCountry

برای حمایت از ما، لینک بالا را👆👆به گروه ها و دوستانتان فوروارد کنید.

📸 #جمشید_نوذری
#سوادکوه_شیرگاه

کسی که
برای ماندن آمده باشد
هنوز نیامده است
پاییز...
برای دامن زدن به همین نیامدن‌ها
می آید...

#جلال_حاجی_زاده🍂


🇯‌🇴‌🇮‌🇳
@LafoorMyCountry

برای حمایت از ما، لینک بالا را👆👆به گروه ها و دوستانتان فوروارد کنید.

برداشتی هنرمندانه از دوست عزیزم
#جمشید_نوذری
#سوادکوه_شیرگاه

‍در اجرای مراسم «تیرماه سیزه شو» سیزدهم تیرماه تبری مصادف با دوازدهم آبان ماه شمسی در سوادکوه به نام «لال شو» معروف است، مردی به عنوان «لال» انتخاب می شود. در گذشته این شخص لباس کهنه می پوشید و با کاههایی که به صورت طناب درست می کردند، دور کمر، پاها و سرش را می بستند.

شخصی که نقش لال را بازی می نمود، در غروب دوازدهم تیرماه تبری در رودخانه روستا خود را با آب سرد می شست، به طوری که از سرما قدرت صحبت کردن نداشت و به اصطلاح لال می شد. این شخص را فرد دیگر به نام «لال مار» (مادر لال) که یک پسر جوان است همراهی می کرد و شخص سوم که وظیفه اش حمل ترکه های درخت توت بود. «لال مار» با صدای بلند این آواز را می خواند:

«لال اِنه، لال اِنه/ پیسه گِندِه خوار اِنه/ پار بورده اَمسال اِنه/ چَلِّ بَزِن/ دیگّبَزِن/ گره چلیّکِ بَزِن، ... لال اِنه، لال اِنه، ... .

یعنی: لال می آید، لال می آید، کسی که شیرینی «پیسه گنده» را می خورد می آید، پارسال رفت و امسال می آید، به نخ ریسی بزن، به دیگ بزن، به گهوارۀ بچه بزن، لال می آید، لال می آید

ویدئو: #حامد_امیرنژاد
#سوادکوه_شیرگاه


@lafoormycountry
🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁