تی تی های ادب مازندران
گویش مردم شاهی
شه می رِه، شَندِنی، دِ وَرِ شونِه
تِنه مِجیک تیر آ، مه دلْ، رَجونه
چِل آ هَش سالِ، ته دِمبال تَجِمًه
نَئو پیــر هَسِّمه، مِه دل، جِوونه
#برگردان چارانه مازندرانی به پارسی
موهایت را، در دو سوی شانه ات میریزی (آرایه واج آرایی)
مژه هایت به سان تیر و دل من، نشانه ی تیر توست (آرایه تشبیه)
چهل و هشت سال است، به دنبالت می دَوم
نگو که پیرم، زیرا دلم هنوز جوان است (آرایه تضاد)
✍ #رویا_ابراهیمی_وسطی_کلاییدانش زبانی
👇🔹 رج (قافیه ها): شونه - رَجونه - جِوونه
🔹 هم رده (ردیف): ندارد
🔸می ره: مو را
🔸شندِنی، شَننی: می افشانی، می ریزی
🔸د وَر: دو سو (طرف)
🔸مجیک: مُژه
🔸رجونه: نشانه، آرمان (هدف)
🔸 تجمّه: می دوم، راه می روم
🔸نئو، ناو، نُو: نگو
🔸هسّمه، هَسسمه: هستم
🇯🇴🇮🇳
@LafoorMyCountryبرای حمایت از ما، لینک بالا را
👆👆به گروه ها و دوستانتان فوروارد کنید.