( مَا أَغْنَىٰ=بی نیاز نسازد
عَنْهُم=از آنها
مَّا =آنچه
كَانُوا يُمَتَّعُونَ )بهره گرفتند
الشعراء (207) Ash-Shu'araa
این بهره مندیشان (از دنیا) سودی برای آنها نخواهد داشت.
( وَمَا أَهْلَكْنَا =و هلاک نکردیم
مِن قَرْيَةٍ=هیچ آبادی
إِلَّا لَهَا =مگر بود برای آنها
مُنذِرُونَ )بیم دهندگانی
الشعراء (208) Ash-Shu'araa
و هیچ قریه ای را هلاک نکردیم؛ مگراین که هشدار دهندگانی (از پیامبران) داشتند.
( ذِكْرَىٰ=و برای پند دادن
وَمَا=و
كُنَّا ظَالِمِينَ )نبودیم ستمکاران
الشعراء (209) Ash-Shu'araa
برای پند دادن، و ما هرگز ستمکار نبودیم.
( وَمَا تَنَزَّلَتْ=و فرود نیاورده اند
بِهِ الشَّيَاطِينُ )قر آن را
شیاطین
الشعراء (210) Ash-Shu'araa
و شیطانها (هرگز) این (قرآن) را نازل نکرده اند.
( وَمَا يَنبَغِي=و سزاوار نیست
لَهُمْ وَ=برایشان و
مَا يَسْتَطِيعُونَ )نمی توانند
الشعراء (211) Ash-Shu'araa
و برای آنها سزاوار نیست؛ و نمی توانند.
( إِنَّهُمْ=همانا آنها
عَنِ السَّمْعِ=از شنیدن (کلام فر شتگان
لَمَعْزُولُونَ )بر کنارند
الشعراء (212) Ash-Shu'araa
بی گمان آنها از شنیدن (وحی، و استراق سمع) برکنارند.
( فَلَا تَدْعُ=پس مخوان
مَعَ اللَّهِ =همراه الله
إِلَٰهًا آخَرَ=خدایی دیگر را
فَتَكُونَ مِنَ=پس میشو ی
الْمُعَذَّبِينَ )از عذاب شد گان
الشعراء (213) Ash-Shu'araa
پس (ای پیامبر!) هیچ معبودی را با الله مخوان، که از عذاب شدگان خواهی بود.
( وَأَنذِرْ=و بیم ده
عَشِيرَتَكَ =قبیله
الْأَقْرَبِينَ )و نزدیک تر خودرا
الشعراء (214) Ash-Shu'araa
و خویشاوندان نزدیکت را هشدار بده.
( وَاخْفِضْ =فرود آور
جَنَاحَكَ = بال فروتنی خود را
لِمَنِ اتَّبَعَكَ =برای آنان ک پیروی میکنند تورا
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ )از مومنان
الشعراء (215) Ash-Shu'araa
و بال (رحمت و فروتنی) خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می کنند؛ بگستر.
( فَإِنْ =پس اگر
عَصَوْكَ= نافرمانی کردند ب تو
فَقُلْ إِنِّي= پس بگو همانا من
بَرِيءٌ=بیزارم
مِّمَّا تَعْمَلُونَ )از آنچه انجام میدهید
الشعراء (216) Ash-Shu'araa
پس اگر از (فرمان) تو سرپیچی کردند، بگو :«همانا من از آنچه انجام می دهید؛ بیزارم».
( وَتَوَكَّلْ=و توکل کن
عَلَى الْعَزِيزِ=بر الله پیروزمند
الرَّحِيمِ )و مهر بان
الشعراء (217) Ash-Shu'araa
و بر خداوند پیروزمند مهربان توکل کن.
( الَّذِي =کسی ک
يَرَاكَ =میبیند تورا
حِينَ =وقتی ک
تَقُومُ )بر می خیزی (برای عبادت
الشعراء (218) Ash-Shu'araa
(همان) کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) بر می خیزی می بیند.
( وَتَقَلُّبَكَ =و حرکت تورا
فِي السَّاجِدِينَ )در میان سجده کنند گان
الشعراء (219) Ash-Shu'araa
و (نیز) حرکت (و نشست و بر خاست) تو را میان سجده کنندگان (را می بیند).
( إِنَّهُ هُوَ=همانا او او
السَّمِيعُ الْعَلِيمُ )شنوایی داناست
الشعراء (220) Ash-Shu'araa
همانا او شنوای داناست.
( هَلْ أُنَبِّئُكُمْ=آیا خبر دهم شما را
عَلَىٰ مَن=بر کسی ک
تَنَزَّلُ=فرود می آیند( بر او
الشَّيَاطِينُ )شیا طین
الشعراء (221) Ash-Shu'araa
آیا به شما خبردهم که شیاطین بر چه کسی نازل می شوند؟!
( تَنَزَّلُ =فرود می آید (شیطان
عَلَىٰ كُلِّ=بر هر
أَفَّاكٍ=دروغ گوی
أَثِيمٍ )گناهکار
الشعراء (222) Ash-Shu'araa
بر هر دروغگوی گنهکار نازل می گردند.
( يُلْقُونَ=القا میکنند
السَّمْعَ =(سخن )شنیده را (ب هم نوعان خود
وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ )و بیشتر شان دروغ گویانند
الشعراء (223) Ash-Shu'araa
(به شیاطین) گوش فرا می دهند و بیشترشان دروغگو هستند.
( وَالشُّعَرَاءُ=و شاعران
يَتَّبِعُهُمُ =پیروی می کنند از آنها
الْغَاوُونَ )گمراهان
الشعراء (224) Ash-Shu'araa
و شاعران (کسانی) هستند که گمراهان از آنها پیروی می کنند.
( أَلَمْ تَرَ=آیا ندیدی
أَنَّهُمْ=همانا آنها
فِي كُلِّ =در هر
وَادٍ=وادیی
يَهِيمُونَ )سر گر دانند
الشعراء (225) Ash-Shu'araa
آیا ندیدی که آنها درهر وادیی سرگشته (و حیران) هستند ؟!
( وَأَنَّهُمْ =و همانا آنها
يَقُولُونَ= می گویند
مَا لَا يَفْعَلُونَ )چیز هایی را ک
خود عمل نمیکنند
الشعراء (226) Ash-Shu'araa
و بی گمان آنها چیزی می گویند که (خود به آن) عمل نمی کنند ؟!
( إِلَّا الَّذِينَ=مگر کسانی ک
آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ=ایمان آوردند و انجام دادند کارهای نیک
وَذَكَرُوا اللَّهَ=و یاد کردند الله را
كَثِيرًا =(یادی )بسیار
وَانتَصَرُوا =و انتقام گرفتند
مِن بَعْدِ= پس از آنکه
مَا ظُلِمُوا= ۗمورد ستم قرار گرفتند
وَسَيَعْلَمُ =و ب زودی خواهند دانست
الَّذِينَ ظَلَمُوا =کسانی ک ظلم کردند
أَيَّ= ب کدام
مُنقَلَبٍ=باز گشت گاهی
يَنقَلِبُونَ )باز خواهند گشت