همزه یا «ی کوچک»؟! گذشته‌ای که نگاهش نمی‌کنند! @Kheradgan_Official درباره پیوست بین واژه‌های «ه/ـه» دار پارسی، در خط امروزی ما،‌ روش‌های مختلفی رایج شده است. گاهی همزه می‌گذارند گاهی هم با «ی» می‌نویسند، گاهی هم اصلا چیزی نمی‌گذارند. شوربختانه این موضوع حتی ساختار منظمی هم پیدا نکرده است؛ به طوری که حتی در کتاب‌های درسی آموزش و پرور هم ساختار منظمی ندارد و با روش‌های مختلف نگارش می‌کنند! درباره گذشته این موضوع، معمولا زمان ورودِ صنعت چاپ و خدمات تلگراف و تاثیرگذاری آنها، مورد بررسی قرار می‌گیرد. ولی بررسی خوش‌نویسی‌های کهن و دیگر نوشته‌ها پیش از رواج صنعت چاپ اهمیت دارد و می‌تواند راهگشا باشد. خوش‌نویسان و نستعلیق‌نویسانِ نامی، در راهِ افزودن زیبایی و آراستن مندرجاتِ نستعلیق خود، «ی» پس از «ه» را در گذرِ زمان کوچک نموده و مانندِ همزه در سامی، به‌بالای «ه» بُردند؛ ولی گویا عامه‌ی نویسندگان، «ی بزرگ‌» را استعمال می‌کردند، مانندِ «نامه‌ی نیکو». نوشتار کامل را بخوانید: https://kheradgan.ir/p/23476