بیانیه پایان سال کارگران
#گروه_ملی_فولاد_اهواز ، روایت دردها
و رنج های یکساله ی کارگران فولاد
بسم الله الرحمن الرحیم
دو سال پیش همین روزها بود که برای اولین بار یاد گرفتیم که تا وقتی صدای مان را از کارخانه به بیرون
و خیابان نکشانیم شنیده نمیشویم.
و پارسال همین روزها بود که برای دستمزدها
و عیدی
و در آوردن شرکت از چنگ موسوی، آوارهی استانداری
و نماز جمعه
و خیابان بودیم.
حالا هم تا چند روز دیگر درحالی سال جدید می آید که این آخرین ساعات سال را هم کارگر گروه ملی فولاد با استیصال باید ببیند پس از کم
و زیاد کردن کوه قرض
و خرج، چیزی به لباس
و عیدانهی فرزندش میماسد یا که نه.
تا چند روز دیگر درحالی بهار می آید که بعضی از همکاران مان مثل
#میثم_آل_مهدی ؛ بیکار
و بی
و پول
و بیمار
و آواره هنوز زخم زمستان را بر تن دارد. کمی آنسوتر برادرمان
#اسماعیل_بخشی کنج زندان افتاده تا بخاطر حق خواهی برای کارگران توبه کند.
اما سال ۹۷ با تمام افت
و خیزهایش، با تمام تلخیها
و هزینههایش سالی بود پرفراز که مبارزهی کارگر فولاد را به اوج رساند. آبان
و آذر نقطهی درخشانی بود که برای همیشه در حافظهی ما
و جنبش کارگری ثبت شد، وقتی نه فقط اهواز که کارگران سراسر کشور پشت مان ایستادند
و هم صدای مان شدند.
و این یعنی کارگر فولاد بعد از این دیگر به عقب بر نمیگردد.
در مسیر سال ۹۷ دستاوردهای درخشانی کسب کردیم:
موسوی قلدر را بیرون انداختیم، مجامع عمومی کارگری را برپا کردیم، مدیران مافیایی را افشا
و بیرون کردیم، سهام اکسین را از زیر چوب حراج درآوردیم، پرداخت حقوقها را به روز کردیم، جلوی دستاندازی به حق بیمههای اجتماعی
و تکمیلی را گرفتیم، به ضرب اعتراض مان مواد اولیه را رساندیم، چرخ سه کارخانه را روشن نگه داشتیم
و کارخانه را در یک کلام نجات دادیم.
این همه به بهای فشارهای گزاف امنیتی، اخراج
و محرومیت میثم آل مهدیها از شغل
و حقوقشان
و تیغ تیز پروندهسازیهای امنیتی بر سر بیش از صد نفر از کارگران گروه ملی فولاد بود.
هرچند تولید گروه ملی هنوز فاصله زیادی با ظرفیت واقعیاش دارد، درب دو کارخانه تخته است
و تجهیزات هنوز فرسودهاند
و بدن های کارگر فولاد بخاطر سختی کار مستهلک است
و زخمهاشان هنوز باز، اما مسیر مبارزه در سال ۹۷ نشان داد که با قدرت اتحادمان توانستیم
و کردیم.
هیچ سطحی از تهدید، ارعاب، زندان
و اخراج، نفاق
و ناامیدی نمیتواند این پیام اصلی سال ۹۷ را از حافظهمان پاک کند. به همین خاطر مانند شیر از این دستاوردها پاسبانی خواهیم کرد
و برای پیگیری مطالبات بعدی هم حاضریم
و عقب نخواهیم نشست.
کارگر گروه ملی فولاد در عین حال در سال ۹۷ چیزی را دید که هرگز او را به عقب بر نمیگرداند: او قدرت
#اتحاد_و_همبستگی کارگران از شوش
و اراک
و قزوین تا
#اهواز را با خودش دید. فریاد
همبستگی کارگران
و معلمان
و بازنشستگان
و دانشجویانی که زیر مشکلات معیشتی کمرشان خم شده را با خود شنید
و در این مسیر حامیان
و دشمنان واقعیاش را شناخت. شناخت که اعتراضش از دیگر کارگرانی که از خصوصیسازی می نالند جدا نیست، از معلمی که اعتصاب میکند
و از فعال کارگری که برای حداقل دستمزد جلوی مجلس تجمع میکند
و دستگیر میشود، جدا نیست. شناخت که اینها نماهایی از
#یک_مبارزه،
#یک_طبقه و برای یک معیشت است. به همین خاطر هم هست که کارگران، معلمان، رانندگان
و فعالان کارگری در بند به همان اندازه برای ما اعتراض میکنند که خودمان برای خودمان. به هر سنگری که در
#جنبش_کارگری حمله شود، به کل ما حمله شده. تعرض به اسماعیل بخشی، محمد حبیبی ،جعفر عظیم زاده
و دیگر فعالان صنفی دربند همانقدر محکوم است که تعرض به خود ما. بنابراین در این آخرین لحظات سال ۹۷ سعی کنیم پشتِ همانانی بایستیم که پشتمان ایستادند!
پیگیر وضع میثم آل مهدی
و خانواده اش در این عید باشیم
و با هر امکان حمایت شان کنیم تا بدانند تنها نیستند.
و در نهایت صدای کارگران
و معلمان دربندی باشیم که صدای مان شدند.
پیام سال ۹۷ هم در همین یک کلام بود
و بس:
#با_اتحاد_پیروز_می_شویم، با افتراق شکست میخوریم!
و من یتوکل علی الله فهو حسبه
https://t.center/khamahangy