«واژه‌ی دی نیز از ریشه‌ی اوستایی  daδvah-؛ daduš می‌آید و در فرهنگ هند و اروپایی و هند و ایرانی با ریشه diut و diu به معنی پرتو افکندن و گرم کردن مرتبط است. نام ایزدانی چون زئوس و ژوپیتر که در شکل قدیمی‌تر به صورت Diespiter و Tiw آمده و نام ایزد آسمان اسکاندیناوی که در واژه‌ی تیوزدی/ Tuesday هم مانده است، با این ریشه مرتبط‌اند. همچنین واژه‌ی dies لاتین به معنی روز هم از همین ریشه است. این لغت در شکل مثبتش در فارسی فقط در دی باقی مانده است.» از اینجا. @kalamebazi