«أَنسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ ﷺ ، وَحَانَتْ صَلاَة الْعَصْرِ، فَالْتَمَسَ النَّاسُ الْوَضُوءَ، فَلَمْ يَجِدُوهُ، فَأُتِيَ رَسُولُ اللهِ ﷺ بِوَضُوءٍ، فَوَضَعَ رَسُولُ اللهِ ﷺ ، فِي ذلِكَ الإِنَاءِ يَدَهُ، وَأَمَرَ النَّاسَ أَنْ يَتَوَضَّؤُوا مِنْهُ قَالَ: فَرَأَيْتُ الْمَاءَ يَنْبَعُ مِنْ تَحْتِ أَصَابِعِهِ، حَتَّى تَوَضَّؤُوا مِنْ عِنْدَ آخِرِهِمْ» «انس بن مالک رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گوید: وقت نماز عصر فرا رسیده بود، پیغمبر ﷺ و مردم به دنبال آب براى وضوء مى‌گشتند، ولى نتوانستند پیدا کنند، آب وضوى پیغمبر ﷺ را آوردند، پیغمبر ﷺ دستش را در آن فرو برد و به مردم دستور داد که همه از آن آب وضو بگیرند، انس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گوید: در این اثنا دیدم که آب از زیر انگشتان پیغمبر ﷺ جارى مى‌گردید، آب به اندازه‌اى بود که از اوّل تا به آخر، مردم از آن وضو گرفتند». «وضوء: بفتح واو آب وضو».