از شامگاه تا پگاه با تنی لرزان و رخساری رنگ‌پریده به ستاره‌ها چشم دوختی و با بارش یخ‌های کوچک آسمانی و دیدن سگی که از آن هراس داشتی از جایت جم نخوردی قبل از این‌که بروی سپیده‌دم را دیدی دوباره برمی‌گردی؟ نه برای ملاقات با ستاره‌ها برای پرسه در گرگ‌ومیش صباح