⭕️ معاون رفاه اجتماعی در کارگاه تعاملی سیاستگذاری برای بهبود وضعیت کودکان (2):
اگر
بازماندگی از تحصیل به علت فقر است خانواده باید تحت پوشش نهادها برود و اگر به دلیل عدم دسترسی است، آموزش و پرورش خودش را متعهد میداند مدرسه دائر کند .
🔹برنامه ما این بوده است که اگر خانواده ای به علت فقر فرزندش را به مدرسه نمی فرستد، در اولویت پوشش نهادهای حمایتی قرار بگیرد. در دوره ابتدایی چنین خانواده هایی داریم، اما در دوره متوسطه دلایل دیگری نیز مطرح است. در دسترس نبودن مدرسه میتواند عامل دیگری باشد؛ البته ۱۱۰ هزار مدرسه در سطح کشور داریم و پوشش خوبی وجود دارد.
🔹اگر کودکی بنا به تشخیص خانواده به مدرسه نرود، جرم است، اما اینکه کودکی بنا به تشخیص خانواده به مدرسه نرود نه تنها در این قانون جرم است، بلکه در قانون ۱۳۲۲ نیز جرم تلقی میشد و نباید
از این موضع قانونی عقب نشینی کنیم.
🔹اینکه خانواده ای به دلایل فرهنگی چون ازدواج فرزند و ... تشخیص دهد فرزندش مدرسه نرود نیز یک جرم است. در سال ۱۳۲۲ مبلغ ۱۰ ریال جریمه تعیین شده بوده و در این قانون هم در دو مرحله اخطار داده میشود و بعد کودک را به مدرسه بر میگردانند.
🔹نهضت سوادآموزی هم وظایفی دارد و مصر هستیم در آیین نامه تصویب شود که کودکان زیر ۱۱ سالی که به علت فقر دسترسی به آموزش ندارند، نیز تحت تعلیم قرار گیرند.
🔹سازمان بهزیستی
از طریق اورژانس اجتماعی در حیطه کودکان خیابان یا کودک آزاری مسئول پیگیری است، اما
از سوی دیگر توانایی پلیس کشور
از لحاظ گستردگی نیرو و پشتوانه ای که برای ورود به یک مسئله دارند با بهزیستی قابل مقایسه نیست.
🔹رفتار با کودکان یک امر مددکارانه است. پلیس اطفال حتما باید دانش مددکاری را داشته باشد و با ظرفیت هایی که رفتار با کودک دارد آشنا شود. در لایحه پلیس اطفال به دنبال این هستیم که چگونه میتوان همکاری بین پلیس اجتماعی و حوزه بهزیستی را در آیین نامه ببینیم . برخی کودکان مورد سوءاستفاده قرار میگیرند و تا پلیس وارد عمل نشود بهزیستی نمی تواند کاری انجام دهد.بنابرین، همکاری دوسویه لازم است.
#بازماندگی_از_تحصیلhttp://bit.ly/2TfQBXk@jamiatdefaa