#گفتگو
+ سلام وقت بخیر
آقای خزائی شما چطور کارای گروهی رو انجام میدید، اذیت نمیشید؟
آخه من خودم هربار کار گروهی انجام میدم پشیمون میشم همه خودشونو میکشن کنار و کارا میوفته گردن یه نفر. بعد اون باید بره دنبالشون که کار کنن.
طوری شده که دیگه واقعا اعصابم به هم ریخته اصلا دوست ندارم گروهی کار کنم.
- با سلام
معمولاً کارهای گروهی به همین منواله. حتی افراد در گروهدرمانی راحتتر از رواندرمانی تکنفره هستند چون پشت بقیه افراد میتونن احساس حمایت و پشتیبانی داشته باشند و تنها نیستند. بالطبع در کارهای گروهی مثل آزمایشات روانشناسی اجتماعی وقتی تعداد افراد بالا میره، مسئولیتپذیری رو به دوش بقیه میاندازن و از مسئولیتپذیری فرار میکنند و برعکس در کارهای تکنفره کسی برای فرافکنی مسئولیت در اطرافشون وجود نداره و مسئولیتپذیری بالا میره چون تنها خودمون هستیم و خودمون.
در کل این اتفاق برای هر کسی ممکنه رخ بده. بهتره کمی صبر کنید و اطرافیان خودتون رو رصد کنید و بعد از چند ماه تنها با افراد مورداعتماد و مسئولیتپذیر کار کنید و بقیه رو کنار بذارید. طبق تجربیاتم معمولاً از هر صد نفر کمتر از ده نفر افراد مسئولیتپذیر یافت میشن.
قرار نیست با هر کسی به موفقیت برسید، مهم اینهکه با افراد معدود اما خوب کار کنید و موفق شوید. خود بنده کلی از افراد سابق رو بهدلیل عدم عملکرد یا عملکرد ضعیف کنار گذاشتم. پیدا کردن پارتنرهای پایه تحقیقاتی مثل پیدا کردن یه پارتنر خوب برای زندگی سخته. مهم اینه تو این مسیر از ویژگیهای طبیعی دیگران در موقعیتها، دلخور نشید.