چرا در ایران هم‌چنان اصرار داریم به تولید متمرکز برق دولتی از طریق انهدام منابع گاز؟!یکی از اساتید حوزه‌ی انرژی دانشگاه صنعتی اصفهان- شبکه‌ی تولید و توزیع انرژی برق در ایران، سه اشکال اساسی دارد:
۱. متصدی تولید و توزیع، خود دولت است، نه بخش خصوصی و مردمی
۲. متمرکز است؛ شبکه‌ای با گره‌های مرکزی اصلی و بسیار آسیب‌پذیر
۳. تولید برق = انهدام منابع ارزشمند تجدیدناپذیر گازی!
- ایده‌ای اشتباه در کشور ما وجود دارد که ناشی از تعریف غلط از عدالت است، و آن اینکه انشعابات چند ده کیلومتری و بعضا چند صد کیلومتری برای گاز رسانی و برق‌رسانی به نقاط دوردست، توسعه یابد. حتی گاه همزمان دو یا چند شبکه در یک نقطه توسعه یافته‌اند!
- چند سال در سوئد زندگی می‌کردم. کشوری با ۵۰ روز آفتابی سال (در مقابل ایران با ۳۰۰ روز آفتابی).
- در سوئد، شرکت‌های خصوصی، متولی تولید برق از طریق نیروگاه‌های خانگی خورشیدی و احداث زیرساخت شبکه هستند. دولت، نظارت کلی دارد. قیمت‌گذاری شرکت‌ها شفاف و آزاد و بشدت رقابتی است. زیرساخت شرکت‌ها اشتراک‌گذاری می‌شود. هیچ نیروگاه گازی در سوئد ندیدم. لوله‌کشی گاز در منازل انجام نشده‌است.
- مشتری از طریق وبسایت، شرایط و قیمت شرکت‌های تأمین برق خورشیدی را انتخاب و قرارداد ۱ ساله با شرکت امضا می‌کند.
- شرکت‌های خصوصی، به کشورهای دیگر هم صادرات دارند. مثلا شرکت واتن‌فال به ۸ کشور اطراف برق صادر می‌کند.
group.vattenfall.comen.wikipedia.org/wiki/Vattenfall#انرژی_تجدیدپذیر#توسعه_غیرمتمرکز#یکپارچگی_منابع_تولید_ارزشکانال «شیفت» در ایتا و تلگرام:
eitaa.com/inpt1404https://t.center/inpt1404
