‌ ما مسئولیم... مسئول تمام دل‌هایی که به عشق سپردیم، اما در نیمه‌راه رها کردیم و بی‌پروا گذشتیم. مسئول امیدهایی که روشن کردیم، اما ناگهان خاموششان کردیم و پشت سر گذاشتیم. مسئول تمام حضورهایی که تنها سایه‌ای از بودن بودند، حضورهایی که در حقیقت، نبودن را معنا می‌کردند. مسئول تمام رفتن‌هایی که بی‌هیچ دلیل رخ دادند. ما مسئول تمام این‌ها هستیم. و باید بمانیم تا بیاموزیم: قلب آدمی چون شیشه‌ای شکننده است؛ اگر بشکند، ترمیمش دشوار است و شاید هرگز چون گذشته نشود. بیاموزیم که اعتماد، گوهری گرانبهاست؛ آن را خدشه‌دار نکنیم، از میان نبریم. بیاموزیم که صداقت و خلوص، زینتی است که بر روح و جان می‌نشیند. و بیاموزیم که عاشق شدن و عاشق کردن، مسئولیتی سنگین است، ارزشی والا دارد و بهایی گران. پس تنها زمانی دل کسی را به احساسمان گره بزنیم که از عمق و صداقت احساسی که در قلبمان جاری است، یقین داریم... تشکر ♥️ ‌