با بوسه‌ای حتی اگر از دور⠀ جغرافیای سوت و کورم را⠀ با بودنَت حتی اگر در خواب⠀ دلمردگی‌های حُضورم را⠀ با چشم‌های خیس و غمگینَت⠀ وسواس‌های نو ظهورم را⠀ با دست‌های سرد و لرزانت⠀ توهینِ مَردُم به شعورم را⠀ از من بگیر و روبرویَم باش... ⠀ با شوقِ بی حَدَّت به روییدن⠀ این سرزمینِ رو به پایان را⠀ در انحصارِ اَمنِ آغوشَت⠀ این خودفروشی‌های ارزان را⠀ با شیطنت، با شوخی و خنده⠀ این سرترالینِ فراوان را⠀ مثل همیشه چای گل دَم کن! مستیِ لیوان پشتِ لیوان را⠀ از من بگیر و روبرویم باش... ⠀ با عطرِ آن موهای تاریکَت⠀ دلشوره‌ی بی اختیارم را⠀ با اعتقاد و با دُعاهایت⠀ بدبینیِ واگیر دارم را⠀ با جمله‌ی: اینم تموم میشه⠀ کج خُلقیِ کابوس وارم را⠀ دیگر نمی‌دانم چه باید گفت⠀ اصلا همه دار و ندارم را⠀ از من بگیر و روبرویم باش!⠀ ⠀ #بهروز_رضایی @hurnaaz @Behrooz_rezaei