𝐇𝐨𝐮𝐬𝐞 𝐨𝐟 𝐦𝐞𝐦𝐨𝐫𝐲🫴🏻✨

از شانس گندمم زنگ اول امتحان دارم وگرنه می خوابیدم

حاضرم نصف زندگیم رو بدم که الان بخوابم و مدرسع نرم

بودنت اگر کتابی می‌شد ؛ پایانی نداشت
زیرا مرگ ما پایان داستان بود.

راستش هیچوقت تاحالا راجب این موضوع حرف نزدم ولی تقریبا از ۱۰ سالگی به اینور این خواسته رو داشتم. تصور یه مرگ عادی و اروم توی سن ۶۰-۷۰ سالگی هم واسم ارامش بخشه هم بهم باعث می‌شه بهم بربخوره. می‌دونین چی‌ می‌گم؟

وای جدی آره. فک کن اینهمه بگا رفتی که تهش توی تختت موقعی که به خودت شاشیدی بمیری. وا این که نشد مرگ

به عنوان شخصی که زندگیش به طرز وحشتناکی کصشعر و مزخرف بوده بنظرم یه مرگ خفن خواسته زیادی نیست واقعا ....

راستش منم خیلی زورم می اد اگه خیلی عادی بمیرم. ینی چی که توی خواب بمیرم؟ به من یک مرگ حماسی و داستان دار بدهید همانطور که زندگی‌م داستان دار بود

شدیداً به یه مرگ خفن نیاز دارم

Pain. So much pain.

عزیزم از شن بودن فقط شنای ساحلشو داری💕✨

وضعیت تو با شن

چی بگم والا. خدا یا به من صبر بده یا به شما عقل

مثل اینکه چندسال پیش سر یکی از تولدام رها گرگان نبود و یه هدیه برام خریده از اون موقع نگه‌ش داشته که بهم بده. راستش تنها چیزی که بود که امشب باعث شد لبخند بزنم

بسم الله.‌ این چه وضعشه؟ چرا کتاب اینقد باز و عجیب تموم شد؟ الان باید منتظر کتاب سوم هم باشم؟

تا حالا شده حس کنید، مردم کمتر از چیزی که شما باهاشون دوستید، باهاتون دوستن؟
خیلی حس ناجالبیه.
ادم احساس احمق و تهی بودن پیدا میکنه و تموم دیتیل ها و توجه ها و احساساتش برای لحظه ای براش بی معنی میشه.

کل شمال بخاطر سرما تعطیل شده جز گلستان. بابا بخدا امشبم اینجا رو برف و بوران گفتن

تاحالا توی تاریکی و وقتی که همه دارن از النگدره برمی‌گردن النگدره نرفته بودم که اونم انجام شد

من دوتا ساید دارم :
- مث سگ غذا می‌خورم و اصلا سیر نمی‌شم
- توی ۴۸ ساعت فقط آب می خورم