آرایش‌های افراطی در دوران طلایی اسپانیا . . ✍️🏻در سفرنامه‌های مادموازل دُ نُوی (Marie-Catherine le Jumel de Barneville) از اسپانیا در سال 1679، او به شدت از استفاده فراوان رژ گونه (blush) در میان زنان اسپانیایی انتقاد کرده و آن را شبیه به رنگ خرچنگ‌های جوشیده توصیف کرده است. در آن دوران، زنان اسپانیایی برای دستیابی به ظاهری خاص و مصنوعی، رژ گونه را نه تنها روی صورت، بلکه روی دست‌ها، انگشتان و شانه‌های خود نیز می‌زدند. این آرایش‌های سنگین و پیچیده، بخشی از آداب زیبایی در عصر طلایی اسپانیا بود که در آن طبقه مرفه به دنبال نمایشی خاص از زیبایی بودند. . . ✍️🏻در اسپانیا برخلاف سایر کشورهای اروپایی، زیبایی به طور عمدی مصنوعی و غیر طبیعی بود. در این دوره، بسیاری از زنان، از ملکه گرفته تا طبقات پایین‌تر، در مراسم عمومی و تئاترها ظاهر می‌شدند و این استاندارد زیبایی به دیگر طبقات جامعه انتقال می‌یافت. . . ✍️🏻برای این منظور، زنان در اتاقی مخصوص به نام تاکادور (tocador) که معادل "اتاق آرایش" یا "آرایشگاه" بود، وقت می‌گذراندند. در این اتاق، لوازم آرایشی و درمان‌های پوستی نگهداری می‌شد و زنان با استفاده از ابزارهای مختلف، آرایش و مراقبت از خود را انجام می‌دادند. این فضای خصوصی با آینه‌ها و جعبه‌های زیبایی مجلل، نشان‌دهنده اهمیت آرایش در زندگی زنان اسپانیایی آن دوران بود. . . ✍️🏻در این نقاشی هلندی از قرن هفدهم، زن در حال آراستن خود بر روی یک میز ساده است. اما به زودی، این نوع میزها در اروپا به نماد وضعیت اجتماعی تبدیل شدند. افراد ثروتمند شروع به سفارش میزهای آرایشی لوکس و تخصصی کردند و این میزها به شکل عمودی و با طراحی‌های پیچیده‌تری که امروز می‌شناسیم، تغییر پیدا کردند. @honartohi