روی دست خودم مانده ام و تمام نمی شود این همه خبرهای تلخ و لبان تشنه و بی دانه این همه پرنده در قفس تنگ آوازخوان کولی غربت های من مرا با خودت ببر و در ترانه های نخوانده ات دفن کن چراکه این سرزمین غرق در اشک و آه دیری است قاب شعر من و بوسه های تو را شکسته…