باب (6): سخن گفتن خداوند متعال در روز قيامت با پيامبران و ديگران
2203ـ ترجمه: انس (رضی‌الله عنه) مي گويد: شنيدم که نبي اکرمﷺ مي‌فرمود: «روز قيامت، شفاعت من پذيرفته مي شود. لذا من مي‌گويم: پروردگارا! هرکس، در دل‌اش به اندازة يک دانة اسپند، ايمان وجود دارد، او را وارد بهشت گردان. پس آنان وارد بهشت مي‌شوند. سپس مي‌گويم: هركس كه در قلبش ذره‌اي ايمان وجود دارد، او را نيز وارد بهشت گردان». انس(رضی‌الله عنه) مي گويد: گويا هم اكنون انگشتان رسول‌اللهﷺ را مي‌بينم (که به آن ذرة كوچك اشاره مي نمايد). (📚بخارى:7509)
2204ـ ترجمه: انس (رضی‌الله عنه) حديث شفاعت را که به روايت ابوهريره (رضی‌الله عنه) بطور مفصل در شمارة (1725) بيان شد، ذکر کرد و در پايان آن، افزود: پيامبر خداﷺ فرمود: آنگاه مردم نزد عيسي عليه السلام مي روند. او مي‌گويد: اين، كار من نيست. شما نزد محمدﷺ برويد. سپس مردم نزد من مي‌آيند. من مي‌گويم: اين، کار من است. آنگاه از پروردگارم اجازه مي‌خواهم. پس به من اجازه داده مي‌شود و خداوند ثناهايي را که اكنون به خاطر ندارم، به من الهام مي‌کند. من او را با همان ثناها مورد ستايش قرار مي‌دهم و به سجده مي‌افتم. آنگاه خداوند متعال مي‌فرمايد: اي محمد! سرت را بلند کن و بگو. زيرا سخن‌ات شنيده مي‌شود. و بخواه كه به تو عنايت مي‌شود. و شفاعت کن كه شفاعت‌ات پذيرفته مي‌شود. من مي‌گويم: پروردگارم! امتم ، امتم. خداوند مي‌فرمايد: برو و هر کس را که در قلبش به اندازة يك دانة جو، ايمان وجود دارد، از آتش بيرون بياور. من مي‌روم و اين کار را انجام مي‌دهم. سپس بر مي‌گردم و دوباره او را با همين ثناها مورد ستايش قرار مي‌دهم و به سجده مي‌افتم. آنگاه خداوند مي‌فرمايد: اي محمد! سرت را بلند کن و بگو. زيرا سخنت شنيده مي‌شود. و بخواه كه به تو عنايت مي‌شود. و شفاعت کن كه شفاعت ات پذيرفته مي‌شود. من دوباره مي‌گويم: پروردگارم! امتم، امتم. خداوند مي‌فرمايد: برو و هر کس را که در قلب اش به اندازه‌ي ذره‌اي يا دانة اسپندي، ايمان وجود دارد، از آتش بيرون بياور. من مي‌روم و اين کار را انجام مي‌دهم. سپس براي سومين بار بر مي‌گردم و با همين ثناها او را مورد ستايش، قرار مي‌دهم و به سجده مي‌افتم. خداوند مي‌فرمايد: اي محمد! سرت را بلند کن و بگو. زيرا سخن‌ات شنيده مي‌شود. و بخواه كه به تو عنايت مي‌شود. و شفاعت کن كه شفاعت‌ات پذيرفته مي‌شود. پس من مي‌گويم: پروردگارا! امتم، امتم. خداوند مي‌فرمايد: برو و هرکس را که در قلبش به اندارة کوچکترين ذرة دانة اسپند، ايمان وجود دارد، از آتش بيرون بياور. من مي‌روم و اين کار را انجام مي دهم». (📚بخارى:7510)
2205ـ ترجمه: و در روايتي ديگر از انس (رضی‌الله عنه) آمده است که رسول‌اللهﷺ فرمود: «سپس براي چهارمين بار بر مي‌گردم و خداوند را با همين ثناها مورد ستايش قرار مي‌دهم و برايش به سجده مي‌افتم. آنگاه به من گفته مي‌شود: اي محمد! سرت را بلند کن. بگو، سخن ات شنيده مي‌شود. سؤال کن. به تو عنايت مي‌شود و شفاعت کن که شفاعت تو پذيرفته مي‌شود. من مي‌گويم: پروردگارم! دربارة کساني که لا إله إلّا الله گفته اند،[¹] به من اجازه‌ي شفاعت بده. مي‌فرمايد: به عزت و جلال و بزرگي و عظمت ام سوگند که هر کس، لا إله إلّا الله گفته است، او را از آتش بيرون خواهم كرد».
📝 [¹]: اگر کسی در مورد شروط کلمه توحید [لا إله إلّا الله] تحقیق کرده باشد خواهد فهمید که فقط تلفظ لا إله إلّا الله برای نجات یافتن یک شخص کافی نیست، و ضرورت دارد همراه با تلفظ، شخص معانی و مفاهیم لا إله إلّا الله را بداند و آن را در زندگی عملی کرده و تحقق ببخشد تا مسلمان حساب شود. حالا دیگر با پیشرفت وسایل ارتباطی همه دیده‌اند که شخص شهادتین می‌گوید اما برای الله عزّوجل شریک قرار می‌دهد و یا شریعت او را ترک می‌کند و دنبال رو شرایع ساخته بشر [مثل دموکراسی] می‌شود. خب معلوم است فقط تلفظ خالی لا إله إلّا الله ، بدون فهم و عمل به آن به چنین افرادی سود و منفعت نمی‌رساند و سبب نجات آن‌ها در قیامت نخواهد شد.
خداوندا... تو ميدانے ڪہ من دلواپس فرداے خود هستم مبادا گم ڪنم راہ قشنگ آرزوها را مبادا گم ڪنم اهداف زيبا را مبادا جا بمانم از قطار موهبت‌هايت مرا تنها تو نگذاری ڪہ من تنهاترين تنهام؛ انسانم ⠀ خدا گويد: تو اے زيباتر از خورشيد زيبايم تو اے والاترين مهمان دنيايم تو اے انسان! بدان هموارہ آغوش من باز است شروع ڪن... يڪ قدم با تو تمام گام‌هاے ماندہ اش با من 🍂🍃
وَأَطِيعُوا اللهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖ وَاصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللهَ مَعَ الصَّابِرِينَ و از خداوند و رسولش فرمان بريد و با همديگر نزاع نكنيد كه در آن صورت سست مى‌شويد و شأن [و شوكتتان] از بين رود. و شكيبايى كنيد. بى گمان خداوند با شكيبايان است.
دَر این دُنیای پُر از فَساد وَ فَحشاء که جَمع کَثیری از مَردمان دُچار فِتنه شده‌اند ؛ یِک تِعداد جَوان تَقوای الله پیشه کَرده‌اند وَ این وَضعیت بَد آن‌ها را ناراحت کَرده ؛ پَس تَوکل به الله سُبحانه وتَعالی کَرده‌اند وَ بَرای آگاه کَردن مَردم وَ نِشان دادن راه نِجات به آن‌ها سَعی و تَلاش می‌کنند.
مُتأسفانه بَعضی افراد بِدون ارائه دَلیل وَ بُرهان دَر راه دَعوت سَنگ اندازی می‌کنند وَ دَر مُقابل نَشر قُرآن وَ حَدیث مانع جور می‌کنند ؛ بِه این افراد می‌گویم توضیحات خوده برای قیامت آماده کنید؛ زیرا دَر آن روز وَحشتناک باید جواب پَس دَهید.
یا الله کِسانی که مُخلصانه دَر راه تَبلیغ این دین تَلاش می‌کنند و راه نِجات که توحید [پرستش الله به یگانگی] و بیزاری جُستن از شِرک وَ اهل شِرک است را به مَردم ابلاغ می‌کنند را یاری کن و آن‌ها را دَر پَناه خودت حِفظ کن. زیرا آن‌ها جُز ذات بُلند مَرتبه‌ات یار و یاوری نَدارند.
