شاعران پاوه 133
کژال حسنزاده
متولد سال ۱۳۵۹ خورشیدی در پاوه است. تحصیلاتش را در جوانرود، روانسر و پاوه به پایان رسانید و سپس در رشته IT دانشگاه سنندج با مدرک کارشناسی فارغ التحصیل گردید.
اولین کتاب ایشان به نام «سووچێک له ژووری دڵم » در هولێر به چاپ رسید. خانم حسنزاده که در شعر به پاییز تخلص مینماید به زبان کردی، فارسی و انگلیسی شعر میسراید و در مجلات و روزنامەهای کشور آثار ایشان به چاپ رسیده است. وی همچنین سردبیری چند روزنامه و هفتهنامه را در کرمانشاه بر عهده داشته است.
حسنزاده در اشعار به مضامین اجتماعی، عشق، حقوق زنان و آرزوهای
خویش می پردازد و این مضامین را در قالب شعر سپید م یسراید. از دیگر آثار ایشان می توان به دفتر شعر «ژوانگەی وشە و فرمێسک، سووچێ له ژووری دڵم » و «مجموعه داستان بهار در قرنطینه » به زبان فارسی اشاره نمود.
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
هیوای چاوی من لەوێیه
چاوم فرمێسکین و زامدار
لە بەر درگه چاوەڕێیه
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
دڵم له ژوورەکەتایه
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
لێره تا لای خوا تکایه
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
دەبێ به سنوور شووشەکانی
ژوورەکەت دوور ئەبێتەوە
لێم ون دەبێ چاوەکانی
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
من زۆر دەترسم له دووری
رۆزم کێشاوه چاوەکەم
ئیتر بەسمە من سەبووری
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
ڕووناکی من وا لە لای تۆ
سۆێندت دەدەم به ڕووناکی
ڕۆژەکانم مەکە به شەو
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
مانگی من لەوێوە هەڵدێ
جا مانگی من زۆر جوانتره
چاوی له چاوی خۆر دەچێ
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
چاو چاوەڕێی چاوەکانته
لێو ماچ دەنێرێ بۆ لێوت
دەست میوانی دەسەکانته
تۆ پەنجەرەکەت دامەخه
چاو له پێشی چاوەڕێته
ماچ دەکەم ئەو کۆترانەی
کە هەواڵی تۆیان پێیه
***
خوێنین جێ پێ، ئاواتێكى بریندار
له سه ر خۆڵه مێشى، پڕ له ئێشى
له شى شۆڕە شێعرێكى سوتاو
ده رگه ى بیرت ده كاته وه و
مانگ و خۆرم لێ ده دزێ
ڕە شى زاڵه ...
ناسكه چرپه ى ئاڵه بزه لام به تاڵه
خه مێكى توند ده مسوتێنێ
ده لێم گه ڕێن
بێ هێز ده ستم تینوى ده ستى ته نیاییه
ماندوو چاوم
له نێو خه ونى جێڕاد هخا بۆپشویه ك
دڵم بۆ قه قنه س، پێنوسم د هسوتێ
چه ند بێ به خته !
ئه وه ى كه لێى، به جێماوه
ده ڵێ:
خۆزگه ، خۆزگه م سه رده بڕى
ده بێ، ده بێ دا بنێژى
سنور، سنوركاڵ كاته وه
تكایه كات، ده ڕاوه سته
من ئیتر ه هناسه م پێ نیه
***
سهراب در این زمان بیداد
هیچکس در آینه آواز نخواهد سر داد
ابر هست
باد هست
ماههاست ماه از زخم چاقو مرده است
اگر از من شنوید...
زیر باران نروید
چترها را باز کنید
چشمها را باید بست
چون زمان زمانی دگر است...
این نوا عطشی ز صحرای دل است
تدبیر چیست؟
آب ز سر چشمه گل است...
وز برای کفتر شکسته بال خوردن آن خیالی باطل است
زندگی خالی شد
مهربانی جان سپرد
سیب را دزدیدند
ایمان آرام مرد
دیگر مجالی نیست زندگانی را
شقایقها را باد با خود برد.
#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#شاعران_زن_پاوه
#مشاهیر_پاوه