شاعران پاوه 121
فریدون بهرامی
سال 1337 در روستای هانەگرمله از توابع پاوه چشم به جهان گشود. دوران تحصیل ابتدایی و راهنمایی را در هانەگرمله گذرانید و پس از اخذ دیپلم در دانشسرا پذیرفته شد و سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
اشعارش بیشر به شیوە کلاسیک هجایی است که در قالب مثنوی و با موضوعات، مناجات، مدح پیامبر اسلام(ص)، وصف هورامان، وصف طبیعت و اجتماعی و به زبان مادری است. او در شعر به شرام تخلص مینماید
تاتە کوڵبەرە زەحمەت کێشەکەم
دەروون پڕ جە دەرد زۆخ و ئێشەکەم
مانیای مەینەت گیجاوی ستەم
کۆمیای خەمان کۆڵ و باری خەم
هەناسە سەردی پڕ جە ئازارم
مەینەت نە کۆڵی دڵ بێقەرارم
کە دیم کۆم و کوڕ ئامای نەسەردا
کوڵە قورسەکەت لارەن بە وەردا
بەڵ تیکەی نانە باری پەی یانەی
نەبی دەسنیشان قوم و بێگانەی
هەڵسی هـوون وارا وە دیدٚەم بابـه
کورەن دوو دیدٚەی نەمێدٚەم بابە
ئای چندٚ شەو و ڕۆ دای وە کەشاندا
بە زەحمەت کۆڵت کێشا وە شاندا
چندٚ دیای وە سەر یاڵی خەماندا
تەنافت کێشا لاشەی کەماندا
تا تیکەی نانە یا جل و بەرگێ
سانی پەی ئێمە بە هەزار مەرگێ
کەش و کو بیەن ڕەفیقی ژینت
سەهوڵی زمسان بۆسۆی برینت
ئاخ چندٚ تەرس و لەرز کێشای نەدڵدا
چندٚ لاشەت کێشا وە خاک و خوڵدا
هەم گەرما و سەردٚا هەم ناڵەی تەفەنگ
ئی دوڵ پەی ئەو دوڵ دەنگ مەدٚو وە دەنگ
***
شوخم شیرینم دڵدارەکەی دڵ
پاوە یی ماوا لەیلی دور مەنزڵ
تەسکینی زامان کزەی ئیش و چڵ
کفەی فوارەی تافی ئاوی بڵ
ویژنە تاڵەی زامەکەی وڵ وڵ
سڵەمیای سایە ئاهوی سایەسڵ
گوش بدەر وەدەنگ ناڵە ناڵی دڵ
فیراقی دوری یاران هەتا کەی
مەزرای بە تەمای واران هەتا کەی
تەمای مەیلەکەی جاران هەتاکەی
بادەمەی فیراق بوران هەتاکەی
بی عاسا چمان کوران هەتاکەی
دڵ وەش بە وەسڵ هیجران هەتا کەی
منیچ دەم واقو چەم زاقو ماتەم
مەکیشو پەی ویم کوڵ و باری خەم
دیدەم لیڵاویش گرتەن بیەن تەم
چون وەلی داغدار پەی هیجرانی شەم
یەئس فراوان ئومیدم نەم نەم
چیشەن مەحاڵەن وەسلی دیدەکەم
یانی مەیلشەن چەرخی کەج ستەم
تا ئینتیزار بو مەیلی دڵ بی شون
ئومیدش وەسل بالای ئاڵای تون
بەڵی چەرخی چەپ راس بئ شەرتو شون
بەڵام مەیلی من توتون و کوکون
تافمەڵەک مەیلش دوری تو وازو
شەرتەن بەخیەی دڵ وەسڵت ورازو
چ باکم رەقیب بازو یا نازو
بازە چەرخی چەپ هەلێ مەسازو
دڵ بە ئاوەختە ئاوات موازو
#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه