گفت‌وگویی شایسته و راستین پیشتر نوشته ‌بودم که: پرچم گفت‌وگوی آموزنده و راستین این است که مثل بازی پینگ‌پنگ و شطرنج در پی سخن همدیگر دنبال شود و نه اینکه گوش‌ها کر و دهان‌ها یک‌ریز از مدعیات قبلیِ خود بگوید. اگر بخواهیم نمونه‌ای از این گفت‌وگوی آموزنده و پینگ‌پنگی را بگویم، که آرا در پی هم دنبال می‌شوند و آدم‌ها کنار هم ولی بی‌اعتنا بر منبر نمی‌روند، گفت‌وگوی بسیار دیدنی و شنیدنیِ محمد مال‌جو و فیاض زاهد را مثال می‌زنم. یک‌طرف (مال‌جو) معتقد است که مسیر مقاومت مدنی، از طریق نیروی اجتماعی فعال، مهارکنندهٔ بحران‌های ایران است و دولت‌های اصلاح‌طلبان محافظه‌کاری نظیر مسعود پزشکیان، خواسته یا ناخواسته سدی در برابر شکل‌گیری این نیروی‌اند و خودشان نیز نمی‌توانند اصلاح محسوسی را در توافق با فرودستان در قدرت رقم بزنند. در سوی مقابل فیاض زاهد در رد مفهوم اصلاح‌طلبان محافظه‌کار، حضور در قدرت را بسیار مهم می‌شمرد که برای روشنفکران ایرانی امری فانتزی است. ضمناً او تغییرات حاصل بازی برد-برد با حاکمیت را ماندگارتر و شدنی‌تر می‌شمرد و از این حیث پزشکیان را فرصت و تسهیلی‌گیری برای یک‌گام به جلوتر برداشتن می‌داند. به‌شخصه ضمن بهره‌های بسیاری که از نکات محمد مال‌جو بردم و تأیید‌ بسیاری از تحلیل‌هایش، همچنان و هنوز با فیاض زاهد همدل‌ترم. به‌شدت این گفت‌وگوی آموزنده را در آزاد (که از نظر من بی‌شک بهترین رسانهٔ فارسی‌زبان خادمِ ایران در مقطع کنونی است) توصیه می‌کنم. چرا خادم؟ که از دید من یکی از درمان‌های کارگشای امروز ایران بسط فرهنگ گفت‌وگوست. https://www.youtube.com/watch?v=0bM1VxxZfsM @AzadSocial #ویدیو @Hamesh1