چکامه های نامیرا(شعرها و دست نوشته های علی گودرزیان ع پایدار)

دکترحسین سلاحوزی هم فرزند ایران است

✍علی گودرزیان ع پایدار

دکتر حسین سلاحورزی را می شناسم ایشان برادر و همتبار ماست. از بچه های هویزه ی ثانی لرستان و یکی از مردان بشمار ایلات لرستان است.
از دی ماه ۱۳۷۸ که دبیر ستاد ائتلاف دوم خردادی ها در لرستان شد و بعدها که به عضویت حزب کارگزاران سازندگی در آمد و همچنین دبیری حزب کارگزاران را در لرستان به ایشان واگذار کردند با نام و نشان  سیاسی ایشان آشنا هستم. در یک اردوگاه فکری هستیم.

مسیر عضویت اتاق بازرگانی تا ریاست اتاق بازرگانی استان لرستان و بعدها ریاست اتاق بازرگانی کشور را با تکیه بر توانایی های شخصی و ارتباطات اجتماعی و دانش علمی خود طی کرد؛ چنان که حسد حاسدان را برانگیخت تا ناروا در حق او آسمان و ریسمان کنند و بنشینند و ببافند و ببندند!

در دولت سیزدهم رییس اتاق بازرگانی شد و قدکوتاهان که تمام همت خود را مصروف می کنند تا معیارهای سنجش برمدار صفر بچرخد، حضور ایشان را بر نتابیدند و به شکل های مختلف علیه ایشان قیام کردند تا جایی که رییس دولت محرومان خود به میدان آمد تا ایشان را از سر راه تکتازی های دولت خود بردارد.

داستان زندگی دکتر حسین سلاحورزی قصه ی بسیاری از جوانان این مرز و بوم است که به سودای خدمت به وطنشان به آب و آتش می زنند و در پایان به صخره های سختی بر می خورند که هیچ منطقی پشت آن نیست جز این که به آن نام "پروسه ی نخبه کشی" بدهیم!

در کتاب "جامعه شناسی نخبه کشی" زنده یاد "رضا علیقلی" به شکل مفصل به واکاوی ریشه های این بلای خانمان سوز در ایران پرداخته شده است. جامعه ی ایران، متاسفانه به دلیل بن مایه های فرهنگی بستر ساز پروسه ی نخبه کشی است.

اما من می خواهم از زاویه ای دیگر به این مسئله بپردازم و آن این است که گویی دست های نامرئی و ناپیدایی در کار این ملک و ملت است تا پخمگان را عزیز بشمارند و نگذارند کار به کاردان ها سپرده شود. نگذارند شایستگان بر صدر بنشینند! و آخر این که نگذارند تا نخبگان قدر بینند! با این کارها، هم می توانند جمهوری اسلامی را با ابربحران ها از جمله بحران ناکارآمدی مواجهه سازند و هم این که موفق می شوند وطن عزیزمان ایران را به ویرانی برسانند!

روسای قوای کشور، نباید اجازه دهند، بداندیشان، جمهوری اسلامی و وطن ایران را از توان فرزندان شایسته ی خود محروم کنند.
پاسداری از حقوق مردم وظیفه ی همه مسئولان به ویژه ریاست محترم جمهور است.
دکتر پزشکیان شایسته است ورود کند و نگذارد بیش از این برخی ها که قانون را دستاویز و وجه المصاحه قرار می دهند، زمینه ی رنجش نخبگان در این کشور را فراهم کنند.

زندان برازنده ی دکتر حسین سلاحورزی، آن هم به جرم و گناهی کلیشه ای و "انگشت نشان افکارعمومی شده" به نام "نشر اکاذیب" نیست! از رییس جمهور به عنوان پاسدار قانون اساسی می خواهیم در این باره کندوکاو نماید و به این رویه های ناپسند پایان بدهد!

گویی دست هایی پنهان در کار است که به شکل های گوناگون هرکسی را که آن ها نمی پسندند از چرخه ی قدرت حذف کنند یکی از این مصادیق دکتر حسین سلاحورزی است.

جرم و گناه دکتر حسین سلاحورزی چیزی جز این نیست که نمی خواهد آدم دیگران باشد و نان را به نرخ روز بخورد. گناه ایشان استقلال رای است و شاید هم گناه ایشان آن است که از سرزمین لرستان برخاسته است و از اهالی کویر و شرق ایران نیست.

لرستانی ها انتظار ندارند این چنین با فرزند شایسته ی آنان نامهربانی شود. فرزند شایسته ای که در معرض آراء اتاق بازرگانی کشور قرار می گیرد و رییس اتاق بازرگانی کشور می شود، شایسته توجه است.
اگر دولت، دولت وفاق ملی است باید همه ی فرزندان شایسته ی ایران در این دولت دیده شوند!
#دکتر_حسین_سلاحورزی

https://telegram.me/goodarziyan96