ما ڪه جوانے نڪردیم! یعنے وقت و حوصله اش را نداشتیم. ما سرمان شلوغ بود، خیلے شلوغ! به قدرے فڪر و مشغله روے سرمان سنگینے مے ڪرد, ڪه درک درستے از سن و سال نداشتیم... ما حتے ڪودڪے هم نڪردیم, چشم باز ڪردیم و پیر بودیم! ما قربانیان بدترین برهه‌ے تاریخ بودیم. نسل جوانی‌هاے بر باد رفته، نسل بحران و بلا تڪلیفی، نسلے ڪه بدون فریاد، در دل آتش زمانه سوخت. ما ڪم سن و سال ترین سالمندان تاریخ بودیم... 👤 نرگس صرافیان طوفان