گذشته از خود اهالی چک، بعید است کسی به اندازه ایرانی‌ها برای مرگ میلان کوندرا سوگواری کند.کوندرا در ایران محبوب بود و خوانده می‌شد.
اما به عنوان یک فارس‌زبان دلیل واقعی‌تری هم برای سوگواری وجود دارد: کسی را که فارسی‌زبانان را با کوندرا آشنا کرد، جمهوری اسلامی کشت. احمد میرعلایی مترجم کاربلدی بود که سال ۱۳۷۴، وقتی تنها ۵۳ سال داشت، به شکلی بی‌رحمانه به دست ماموران امنیتی کشته شد. میرعلایی در عمر کوتاهش نه فقط کوندرا، که بورخس، پاز، گراهام گرین و چندی دیگر را به فارسی‌زبانان معرفی کرد.
در سال ۱۳۶۴ در حالی که روحانیون شیعه تلاش می‌کردند تاریخ را دوباره بنویسند، میرعلایی «کلاه کلمنتیس» ِ کوندرا را ترجمه کرد تا اهمیت مبارزه با فراموشی را یادآوری کند.
عضو کانون نویسندگان بود و علیه سانسور می‌جنگید. در سال‌های آخر عمرش تهدید می‌شد. اما دست از فعالیت در کانون و دست از ترجمه آثاری که در برای مقاومت در برابر حکومت معنی‌دار بودند دست برنداشت.
کاش کوندرا حداقل نام میرعلایی را شنیده بود و می‌دید که جایی در صحاری خاورمیانه عده‌ای کلامش را که «نبرد علیه قدرت نبرد علیه فراموشی‌ست» زندگی می‌کنند. و می‌میرند.
@ghatlha
