Τα ατού των μεσαίων και των μικρών χωρών δεν θα παίξουν (1/2) #γεωστρατηγική Η είσοδος των μεσαίων και μικρών χωρών στο κέντρο του παγκόσμιου συστήματος (χώρες της ΕΕ) πρακτικά τους εγγυόταν μερικές δεκαετίες υψηλού επιπέδου, υπερβολικής κατανάλωσης και της συσσώρευσης επισφαλών χρεών. Στα πλαίσια επέκτασης του παγκόσμιου συστήματος, χρειαζόταν μόνο να ακολουθήσουν τους κανόνες και να πλέουν με τη ροή. Ακόμη και τα τακτικά χονδρά λάθη δεν εμπόδισαν τη δημιουργία ψευδαίσθησης της επιτυχίας και του επαγγελματισμού της διοίκησης. Για την ημιπεριφέρεια η κατάσταση ηταν διαφορετική, χωρίς περιθώρια για λάθη, αφού αυτά οδηγούσαν σε πτώση στο επίπεδο της περιφέρειας. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα υποβάθμισης στη Λατινική Αμερική και τη Μέση Ανατολή, άλλωστε, πριν από μερικές δεκαετίες η Σομαλία ήταν ένα από τα πιο γρήγορα αναπτυσσόμενα και πολλά υποσχόμενα κράτη. Κατά κανόνα, η πτώση βασίζεται σε λάθη της εξωτερικής πολιτικής, στην αδυναμία επαρκούς ανταπόκρισης στις προκλήσεις, ώστε να προετοιμαστούν εκ των προτέρων οι προμήθειες και τα αποθέματα σε περίπτωση κρίσης και να μειωθούν προσωρινά οι φιλοδοξίες. Αντί να ενισχύσουν την εσωτερική ενότητα σε μια δύσκολη στιγμή, να συμβιβαστούν σε κοινωνικά, εθνικά, θρησκευτικά και ιδεολογικά ζητήματα, αντιθέτως, άρχισαν να σφίγγουν τις βίδες. Το ζήτημα των ελίτ αποδείχθηκε επώδυνο και επικίνδυνο όταν η απουσία μιας ενιαίας ελίτ και ενός κυρίαρχου έθνους/λαού επέτρεψε στις φυλετικές εθνοτικές ελίτ να εξαπολύσουν το δικό τους παιχνίδι. Στα επόμενα 7-10 χρόνια, ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος Pax Americana θα διαμελιστεί. Χωρίς να έχουν έτοιμες και εφαρμόσιμες εναλλακτικές λύσεις, το κάθε μεγάλο τμήμα θα προσπαθήσει να αναδημιουργήσει το σύνολο υπό τη μορφή μιας πανπεριφέρειας. Ως βάση θα ληφθούν οι οικονομικές, οι τεχνολογικές, οι χρηματοοικονομικές και άλλες αρχές και νόμοι του παγκοσμιοποιημένου κόσμου, αν και θα δηλωθεί κάτι διαφορετικό. Οι προσαρμογές, οι βελτιώσεις, οι αλλαγές θα γίνουν σταδιακά, στην αρχή θα είναι μικρές, αλλά κάθε χρόνο θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το αρχικό σχέδιο, που στην τελική θα είναι προς το καλύτερο, λόγω της χρεοκοπίας του καπιταλιστικού μοντέλου παγκοσμίου συστήματος. Αρχικά θα είναι δυνατό να πεί κανείς για τις διαφορετικές μορφές του καπιταλισμού, αλλά στη δεκαετία του '40 θα φανούν ξεκάθαρα τα περιγράμματα των διαφορετικών επιλογών μιας μετακαπιταλιστικής κοινωνίας. Κάθε περιφέρεια θα ψάχνει το δικό της δρόμο. Το επίπεδο ευημερίας και της επιρροής των επιμέρους χωρών θα καθοριστεί με βάση τις νέες αρχές, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τωρινές τους θέσεις. Στην κορυφή θα βρεθούν άλλες δυνάμεις και το καθεστώς των υπολοίπων θα εξαρτηθεί από τη θέση τους στις νέες ιεραρχίες. (ακολουθεί συνέχεια…) Τη ρώσικη έκδοση θα βρείτε εδώ