من به شدت انسان حق طلبی هستم در زمینه پولم! آدما فکر میکنن من خیلی پول دوستم[که هستم!] یا نمیدونم خساست دارم و بخشنده نیستم یا هر چی ولی وقتی کسی پولمو نده حتی اگه بدهی در مقدار کمی هم باشه روی مخم میره! خودمم همیشه در حالتیم که هزار تومن بدهی رو هم در زودترین حالت ممکن تسویه میکنم! مخصوصا وقتی خدماتی ارائه بدم و پولم خورده بشه خیلی رو مخمه! یه مدت جایی کار میکردم که عادت داشتن اصن بعد از چندین ماه تسویه کنن و هر روز برام عذاب بود که پولم رو خوردن![حالا تهش بعد از هزار بار پیگیری موفق شدم پولمو بگیرم!] الانم آذر ماه به دو نفر حضوری جوراب فروختم و رفتن پول رو بزنن ولی نزدن! منم یه مدتی فرجه بودم و ندیدمشون و تا الان و شد یک ماه!!! مبلغ زیادی نبود اما خب جفتشون شماره کارتمو داشتن و حتی یکیشون آگاهانه یادش بود و نزده بود! خب شما باشید حرص نمیخورید؟ هر چقدرم تکرار میکنم اشکال نداره صدقه سرت! باز هم توی کار نمیتونم کوتاه بیام🚶🏻‍♀ به نظرتون سبک زندگیم رو بر مبنای " اشکال نداره صدقه سرم " بچینم یا " از مادر زاده نشده کسی پول منو بخوره " ؟!