. مگر "از کوچه‌ی معشوقه‌ی ما می‌گُذَری؟!" که نمانده به تنِ "خسته‌یِ" تو بال وُ پری؟! "قَفَسَت" سَرد وُ دلت دَرد وُ نگاهت شَبگَرد! چِه طلوعی! چه غروبی! چه نمازِ سَحَری؟! مگر از کوچِ "زمستانیِ" خود، واماندی؟! که شُدی "حَبسِ" دِی وُ بهمنِ "فصلِ" دِگَری؟! همه جا، دانه‌یِ غم بود وُ نبود از تو اَثَر؟! تو "پرستویِ" دماوندِ رَهِ "پُر خَطَری!" چه "ستم‌ها" که از این "خانه‌بِه‌دوشی" داری؟! چه "شکنجه!" چه فَغانی! چه خُروش وُ شَرَری! مگر از بارِ غمت، "بندِ" دلم پاره نَشُد؟! "به گناهی که نَکَردی" نَه؛ نشان وُ اثری! غمِ "آب" وُ غمِ "دانه" نَفَسِ بی‌رَمَقت، به چه شُوقی بِنِویسم، غََزل از چشمِ "تَری؟" مگر از جانِ خودت سیر شدی، مرغِ عَزا؟! "که بِبُرَّند سَرَت را" بِه؛ "دلیل وُ نظری!" به چه شهری بِرَوی یا به کُجا "بِگْریزی؟" که گِرِفته نَفَسِ "پرتو" از این بی‌‌خبری! #بنفشه_انصاری_پرتو 🤍