کاش دستت را بگیرم و به بهانه ی دو استکان چای برویم آن سوی شعرها بنشینیم آنجا که آسمان، هنوز غروب ماه را دوست دارد و طلوع آفتاب چون پَر سنجاقک ها نازک و دلبرانه است نمی خواهم به بهانه ی خاطرات مبهم گذشته آرزوهایم ته بگیرد قول می دهم به خاطر تو دوباره متولد شوم و به خانه برگردم #نسیم_دادستان . 🤍