دستانت بِسان سپیده دمان نه از رویِ سپیدی که سپید تر از هر صبح است، از آغاز... از امید .. آنگاه که در دستانم گره شوند فصلی نو در من پدید آید و شروعی بکر ،در هنگامه‌ای بی ابهام .. زنده باد طلوعِ همیشه جاویدِ دستانت ...! عارف_اخوان 🤍