چند دقیقه چشمان خود را ببندید و بدون قضاوت و ارزش گذاری به دست و پا زدن
ذهن خود توجه کنید،
ببینید چگونه تقلا می کند، زجر می آفریند، رنج تولید می کند.
توجه کنید که این فعالیت ها همواره مخاطبانی آشکارا یا ضمنی دارد،
یا در پی اثبات خود به دیگری است، یا در پی برتری جویی است، یا در حال رقابت و جنگ است،
یا خود را تحقیر می کند یا دیگری را.
همه ی این فعالیت ها حول محور “خود” در رابطه با دیگری هایی اتفاق می افتد.
مشاهده و
آگاهی از این فعالیت ها عمیق ترین تجربه ی خودشناسی و خودآگاهی است،
این تقلا ها و جان کندن ها منشا رنج ما در زندگی است، ما بیشتر از آنکه از مشکلات واقعی زندگی در عذاب باشیم، از فعالیت بی وقفه و توهمات
ذهن خود رنج می کشیم.
هر چه میزان تقلا بیشتر ما رنجور تر، و به درجه ای که این دهن تسلیم و وانهاده باشد ما رضایتمندتر و خوشبخت تر خواهیم بود.
مشاهده ی بی قضاوت این تقلا ها
ذهن را به ساحل آرامش و تسلیم هدایت می کند.
#مولانا می گوید:
تا نمیری نیست جان کندن تمام
بی کمال نردبان نایی به بام
فکر می کنم آنقدر ارزش داشته باشیم که روزی چند دقیقه وقت بگذاریم و در خلوت دنیای درون خود را مشاهده کنیم.
#ذهن_آگاهی#روانشناسی_بی_خویشتنیمنبع : دكتر ناصر سبزيان پور
@ferdos_salamatravan