💢وضعیت های زندگی در نظریه اریک برن و مقایسه آن با رفتار سازمانی کارکنان از نظر اریک برن کودک خردسال در ابتدای روند زندگی اعتقادات راسخی در مورد خودش و افراد دور و برش پیدا می کند. تصمیم گیری درباره خود، دنیای خود و روابط با دیگران در طول پنج سال اول زندگی متبلور می شود. این تصمیمات در شکل گیری موقعیت زندگی فرد اساسی بوده و تعیین کننده نقشهای زندگی اوست. به طور کلی، زمانی که فرد درباره موقعیت زندگی خود تصمیم گیری کرد، این گرایش وجود دارد که این تصمیمات را در هم ریزد. افراد از طریق محفوظاتی که در ذهن پرورانده اند، حتی اگر نامطبوع و منفی هم باشد، درصدد تلاش برای امنیت برمی آیند(نوابی نژاد، ۱۳۸۳). ما به چهار وضعیت در مورد خودمان و دیگران می رسیم:    👈 من خوب نیستم، شما خوب هستید.    👈 من خوب نیستم، شما خوب نیستید.    👈 من خوب هستم، شما خوب نیستید.    👈 من خوب هستم، شما خوب هستید. وضعیت اول: من خوب نیستم، شما خوب هستید (وضعیت انزوا و گوشه گیری یا وضعیت افسردگی) فرد قرار گرفته در این وضعیت به علت ضعف در مقابل دیگران، دائما احساس افسردگی می کند، به نیازهای دیگران بیشتر از نیازهای خود اهمیت می دهند در نتیجه احساس قربانی شدن دارند. درچنین موقعیتی فرد خود را از تمام افراد اطراف خود کوچکتر می بیند، درنتیجه قادر نیست کارهایی را که دیگران انجام می دهند را به انجام برساند. ماندن در این وضعیت احساس درماندگی بوجود می آورد (جولی هی،ترجمه عظیمی، ۱۳۸۵). در سازمان: فرد خود را کوچکتر و ضعیف تر از سایرین می بیند او سعی می کند تا با گوشه گیری د رمعرض دید و انتقاد بقیه قرار نگیرد. وضعیت دوم: من خوب نیستم، شما خوب نیستید(وضعیت بیهودگی و پوچی) این وضعیت با پوچی و ناکامی همراه است کسانی که این وضعیت را انتخاب کرده اند، نسبت به دیگران رفتاری تدافعی دارند، از نظر آنها مردم اهمیت ندارند، آنها بدون پایبندی به اصول و قرارداد زندگی می کنند، قادر نیستند با مردم و جهان واقعی سازگار باشند. این عدم سازگازی آنها منجر به کناره گیری گسترده ای از دیگران، رفتارهای ناپخته و حتی جنایتکارانه نیز می گردد. ادامه این وضعیت منجر به خود کشی و یا دیگرکشی می گردد. در سازمان: فرد نمی تواند با دیگران به سازگاری برسد زیرا اعتقاد دارد همه افراد من جمله خود او درست کار نمی کنند. لذا به سایرین اعتماد نمی کند و برای خود و هیچ کسی ارزش قائل نیست. وضعیت سوم: من خوب هستم، شما خوب نیستید (وضعیت خود بزرگ انگاری) افرادی که این وضعیت را در خود درونی کرده اند، تمام مشکلات و مسایل خود را به دیگران نسبت می دهند، آنها را سرزنش می کنند، در سطح پایین تری قرار می دهند و از آنها انتقاد می کنند. بازی که در این وضعیت بیشتر وجود دارد و تقویت می شود، شامل خود بزرگ بینی افراطی (من خوب هستم ) می گردد . این وضعیت به این دلیل وضعیت خوبی نیست که فرد عصبانیت، خودخواهی، تنفر خود را به دیگران نسبت می دهد و آنها را سپر بلا می کند (شما خوب نیستید ). به طور کلی فردی که در این وضعیت قرار دارد هیچکس را خوب نمی بیند(ون جونزیان ؛ترجمه دادگستر، ۱۳۸۲). این افراد از عینی بودن در برخورد با وقایع زندگی ناتوان هستند و گناه را به گردن دیگران می اندازند و علل شکستها را در دیگران جستجو می کنند(شفیع آبادی، ۱۳۷۷). در سازمان: کسی حق انتقاد به او را ندارد . او خود را برتر از دیگران می بیند و همیشه سعی دارد تا سایرین را سرزنش کند. هر گونه تقصیر را از خودش مبرا می داند و اعتقاد دارد مشکل از سایرین است. وضعیت چهارم: من خوب هستم، شما خوب هستید(وضعیت موفق و سالم) در این وضعیت معمولا بازی وجود ندارد،کسانی که در این وضعیت قرار دارند به ارزشهای دیگران احترام می گذارند و برای همه افراد ارزش قایل هستند از نظر آنها مردم با توجه به هر شخصیتی که دارند خوب هستند. از ویژگی هایی که این افراد دارند باز بودن به عقاید و افکار، اراده برای رسیدن به اهداف، اعتماد به خود و دیگران می باشد. در این وضعیت هیچ بازنده ای وجود ندارد وتنها برنده است. به عقیده اریک برن هر فردی در بدو تولد خوب می باشد و این به دلیل آن است که افراد بسمت سلامتی، بهبود و اطمینان به دیگران گرایش دارند. در واقع در اعماق وجودشان این می جوشد، ولی در اثر تربیت و انتخاب وضعیت های دیگر است که فرد تغییر می کند(سلیگمن و همکاران ۲۰۰۵). در سازمان: احترام متقابل و نوعی همزیستی مسالمت آمیز سازمانی رخ میدهد. او به همه  و ارزش های سازمانی احترام می گذارد و اعتقاد دارد او نیز مانند سایرین نیازمند یادگیری است. سایرین را دوست دارد و سعی میکند به گونه ای رفتار کند که سایرین نیز به او احترام بگذارند. https://instagram.com/fanavaranhakim fhakim.ac.ir @fanavaranhakim | موسسه آموزش عالی آزاد فن آوران حکیم نیا 🏛 کانال آموزش مدیریت و کسب و کار