. . . چرا "وضعیت" آنگونه که فکر می کنیم پیش نمی رود؟ چرا در بعضی مواقع که همه چیز طبق فکرمان پیش می رود، نتیجه بد است؟ چرا انباشت تمام لایه های فکر بعضا به نتایج مایوس کننده جمعی منتهی می شود؟
ژیل دلوز پاسخ را در چگونگی اندیشیدن می بیند، دلوز اندیشیدنی که محصول برخورد ایجابی با وضعیت است را تصویر جزمی اندیشه می خواند، تلاشی که در نهایت به پذیرفته شدن و بازْشناسی از سوی وضعیت ختم می گردد و نه تلاش برای تبدیل به مسئله کردن وضعیت.
ژیل دلوز مشروعیت آپاراتوس فکر کردن را در قالب های نهای و از پیش معهود به پرسش می گیرد، چرا که به گمان او اندیشیدن امری عادی نیست و برامدی از اراده معطوف به دانستن و کنجکاوی نمی باشد . . .
گفت و گوی محسن ازموده و عادل مشایخی بر این موضوع را در برداشته ای از کتاب "دلوز، ایده، زمان" مطالعه فرمایید، گفت و گویی که در بیانی صریح و ساده تفاوت میان اندیشه متعهد به ساخت قدرت و اندیشه منفی و انتقادی را شرح می دهد، کتاب "دلوز، ایده، زمان" توسط نشر بیدگل روانه بازار کتاب شده است.
#ژیل_دلوز#میشل_فوکو#مارتین_هایدگر#تفکر_انتقادی#فلسفه_معماری@etooodchannel