Бугун падари бузрукворим, мани эркалатиб улғайтирган отажоним бу дунёни тарк этган кун. Тўрт йил бўлибди. Отам ўтиб ақлим жойига келди. У кишининг давру давронида қилган шўхликларим, эркаликларим ортидан келган хатоларимни тузатишга ўтган тўрт йил камлик қилди. Оллоҳ тавбаларимни қабул қилсин. “Сен шоир бўлмагунингча ўлмайман”, дея доим руҳимни кўтарган, ўтиб ҳам гоҳида нурдай, гоҳида тумандай атрофимда парвона бўлаётган меҳрибонимнинг жойлари жаннатда бўлсин.