✅️هادی سروش: پیامبر رحمة للعالمین (ص) و پایه گذارِ برادریِ جهانی است و امیرالمومنین در جنگ سخن از برادری دارد
🔸️شفقنا- حجت الاسلام والمسلمین هادی سروش در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن میلاد پیامبر رحمت (ص) آورده است:
ما انسان ها و بخصوصه شیعیان در مواجهه با سه گروه و مجموعه از انسانها هستیم ؛ هم کیشانِ مکتبی (اسلام) و مذهبی (شیعه)، و دینداران به ادیان الهی، سوم؛ هم نوعان انسانی. آموزه دین در هر سه مورد «برادری» است.
💠برادری در میان مسلمین
اصل آیه دهم حجرات است ؛ «إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِخۡوَةࣱ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَ أَخَوَيۡكُمۡۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ» در رابطه با برادری با هر مسلمانی، تصریح نهج البلاغه است که فرمود؛ “أخٌ لَكَ في الدِّينِ ، أو نَظيرٌ لَكَ في الخَلقِ”
💠برادری در حوزه وسیع جهانی
انسان فارغ از دیدگاه های دینی ، در حوزه انسانی و اخلاقی با هر انسانی که صاحب منش بزرگواری باشد، برادر است. این تئوری بر اساس روایت مهمی در کتاب اصول کافی از امام صادق (ع) است که دایره اخوت و برادری را محدود به مذهب و دین نفرمود ، و به انسانیت و اخلاق رساند و چنین فرمودند : “هر كس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نكند، دروغ نگويد و خلف وعده ننمايد، جوانمردی او كامل است، عدالتش آشكار بوده و غیبت از او حرام است و برادرى با او واجب است.
این آموزه امام صادق (ع) مورد توجه رجال علمی اهل سنت بمانند جناب فخر رازی قرار گرفت و گوید: « قرآن هیچگونه انحصارِ برادری را محدود به مسلمین نمی رساند ، بلکه هر کجا و هر شخص که صداقت و عدالت قراری باشد آنجا برادری هم هست.»
استاد معظم آیت الله جوادی آملی بر این نظر هستند؛ «غیر از اُخوت بین شیعه و و اخوت بین مسلمانها و اهل کتاب ، یک اُخوت جهانی است که هر انسانی در جهان با انسان دیگر برادر است.»
💠توسعه برادری از نگاه امام علی (ع) تا میان دشمن
نکته مهم در این بحث این است که نگاه توسعه محورِ برادری در میان مسلمین در نهج البلاغه به شکل شگفت آوری مطرح شده است.
امیرالمومنین (ع) در رابطه با پیروان معاویه و جنگ صفین چنین دعا می کند ؛ اصلح ذات بیننا و بینهم. (خطبه ۲۰۶)
شگفت آورتر این است که سخن امیرالمومنین (ع) درباره خوارج است، خوارجی که دشمنان قطعی حضرت بودند و تعبیر امیرالمومنین در رابطه با آنان برادر است که فرمود ؛ انما اصبحنا نقاتل اخواننا فی الاسلام ! (خطبه؛ ۱۲۲)
و نیز در جای دیگر تعبیر نمود ؛ فانهم اخوان فی الدین. (نامه؛ ۲۶)
این تعبیرات نشان می دهد حتی در جایی که مسلمانی بر مسلمانی شمشیر می کشد و به مقتضای فطرت باید از هجوم دشمن ممانعت کرد و از کیان خود دفاع کرد، اما در عین حال نباید به آن رابطه برادری نهفته در خلقتِ آدمی غفلت ورزید . نور فطرت در ضعیف ترین روشنایی می تواند باشد و به حل مشکل منتهی شود.
💠بازگشت به برادری
راه روشن پیش روی ما بر اساس تمامآموزه های دینی و انسانی ؛ برادری است. باید برادری را از شعاع خانواده، به بین هم کیشان مذهبی برد و از آنجا رهسپار به کل جهان و تمامی انسانها کرد.
این دینی و اخلاقی نیست که عده ای بنام ولایتی بودن ؛ از برادری با اهل سنت دلخوش نیستند! وعده ای دیگر که خود را خیلی مسلمان دانسته ؛ از برادری با مسیحیان و دیگر ادیان ، گریبان چاک می زنند! و از همه تند وتیزتر عده ای هستند که فقط خود را آدم میدانند ، از برقراریِ برادری با جهان ، کفن میپوشند!
تا چنین دشمنی در میان فرزندان آدم برقرار است، باید چشم به راه باشیم …
متن کامل مقاله
👇👇https://fa.shafaqna.com/news/1884895/@shafaqna_farsi