‌ ‌ ماریانا، قرار بود روان رود شیرینی باشم جاری سینه‌ی دشتی سبز. حوضچه‌ی تاریک و کوچک پرورش ماهی‌‌‌ آب‌‌های شور شده‌ام، بس گریه کرده‌ام. ماریانا، آنچه می‌خواستم را دنیا پرسیده بود که بداند چه را از من بگیرد؟ همان خواسته‌ها را هم دیگر نمی‌خواهم. دیگر هیچ چیز…