#جوکر ادعا دارد که ایده اعتراض را نمایندگی می‌کند، اما جز تقابل عقده‌های فردی با جامعه سرکوبکر چیزی برای ارائه ندارد. به همین خاطر صحنه‌های همراهی مردم با جوکر و تعمیم شورش‌های فردیِ دلقک داستان به فریادهای خیابانی، سطحی و نچسب از آب درمی‌آید. این مهم‌ترین علتی است که جوکر را از پز دغدغه طبقاتی داشتنش به یک فیلم روانشناختی معمولی تنزل می‌دهد. که البته حتما یک فیلم روانشناختی بدون ادعای حرف‌های گنده، ارزش بیشتری از این پرمدعای بزک شده دارد. در جوکر۲ شرایط بدتر می‌شود. در این فیلم نه دغدغه‌های طبقاتی در نقطه کانونمند روایت است و نه حتی تعین داشتن جوکر به عنوان یک کیس روانی. بلکه تنها اولویت فیلمساز ساختن یک زوج خواننده-بزهکار است. این اثر می‌توانست فارغ از ایده‌ای که جوکر ادعا دارد یک فیلم جنایی-موزیکال باشد، اما با مشکلات اساسی در فیلمنامه و پرداخت شخصیت حتی از یک فیلم معمولی هم سطح پایین‌تر است. پ.ن: خواکین فنیکس حقیقتا بازیگر توانمندی است. خصوصا وقتی می‌بینیم جلوی لیدی‌گاگا که یک‌تنه برای تخریب فیلم کافیست، چطور حس را به صورتش دعوت می‌کند. #جوکر۲ #نقد_فیلم @derakhte_tafakor